Hoop op hoge eindklassering

Het blijft een rare gewaarwording dat na 2 bondswedstrijden Caïssa een van de 3 koplopers is in de eerste klasse A tesamen met degradant KTV en het onverwachts goed voor de dag komende Bergen

Het blijft een rare gewaarwording dat na 2 bondswedstrijden Caïssa een van de 3 koplopers is in de eerste klasse A tesamen met degradant KTV en het onverwachts goed voor de dag komende Bergen. MSC was onze derde tegenstander en uit de verhalen van clubgenoten was dit niet de gemakkelijkste. Als beste 2e waren zij achter ons tweede ook gepromoveerd ,maar met 2 nederlagen hadden ze geen beste start in de hogere klasse. Beide teams traden op volle oorlogssterkte aan, waarbij aangetekend dat hun eerste 3 borden een rating boven de 2000 hebben. Al snel leek duidelijk dat er op een aantal borden inmiddels comfortabele stellingen waren ontstaan, waarmee vooral Arnold ,Fred en ikzelf tevreden konden zijn. Rond half 10 kreeg Arnold remise aangeboden maar na overleg vroeg ik hem zijn mooie stand nog even door te spelen en niet veel later kon het eerste punt worden genoteerd. Zeer tegen mijn gewoonte in, maar goed voorbereid op mijn oude KTV clubgenoot Cees v/d Zee opende ik wat agressiever. Vanuit een geweigerd Damegambiet schotelde ik hem op de 6e zet g4 voor, een zeer gewaagde maar zeker goed te spelen zet. Het ruimte-overwicht wat ontstond betaalde zich al snel uit , want voor mij is winnen in 21 zetten een niet alledaags verschijnsel. Toen niet veel later Erik ditmaal aan bord 5 gezeten zijn techniek en combinatievermogen etaleerde, resulteerde dit in een 3-0 voorsprong. Dat dit geen garantie op een grote overwinning geeft zou de rest van de avond wel uitwijzen. Ton Wessels en Rolf vochten voor lijfsbehoud na een voor beiden toch mislukte opening. Vooral voor Ton was het sneu dat door een black-out zomaar een pion werd weggegeven, waardoor hij constant achter de feiten aanliep. Niet bevorderlijk voor het zelfvertrouwen. Heel lang konden beiden stand houden, maar de hevige tijdnood kon verlies jammer genoeg niet meer voorkomen. Met een 3-2 stand was alles nog mogelijk. Het laatste uur kon ik ongestoord volgen, wat als playing-teamcaptain zelden voorkomt vanwege mijn vele zeeslangen. Wouter ditmaal aan bord 7 overwoog om remise aan te bieden in een mijn ogen betere stand, maar wellicht was er enige onzekerheid in geslopen vanwege de klok. Toen Fred aan bord 4 een lastig middenspel met kwal meer knap tot winst wist te voeren leek er geen vuiltje meer aan de lucht. De tijdnoodperikelen aan de borden van Ton v.Dijk en Wouter konden ons nog zomaar de das om doen. Gelukkig accepteerden hun beide tegenstanders de aangeboden deling van het punt. Na deze derde overwinning wordt er zachtjes aan de bar al gefluisterd dat een kampioenschap niet tot de onmogelijkheden hoeft te behoren, maar ook een 2e plaats geeft uitzichten. PS: De 4e bondswedstrijd vindt plaats op 27 november in en tegen Koedijk.

Gedetailleerde uitslagen:
1. Ton Wessels  (1940)       – Reinier Weber  (2015)           0-1
2. Peter Holscher (1983)     – Cees v.d. Zee  (2049)           1-0
3. Rolf de Brouwer (1880)    – R.Bolster (2008)                0-1
4. Fred Avis   (1890)        – Tom Adriaanse (1855)            1-0
5. Erik v.Tooren (1944)      – O.Gallego   (1776)              1-0
6. Ton van Dijk  (1774)      – W.Ubbing (1750)                 ½-½
7. Wouter Strating (1817)    – J.Vrolijk  (1644)               ½-½
8. Arnold v/d Wolff (1818)   – J.Klopmeijer (1723)             1-0

5-3

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *