64+ (deel drie)

Schakers moeten wel eens improviseren. Soms loopt een aanval vast en probeer je het op een andere manier. Buiten het bord wordt ook geïmproviseerd. De opstelling van de tafels op het Franse plein in het Hoornse verpleeghuis Lindendael is in de tweede ronde toch niet zo geslaagd geweest. Het zonnige weer en het glazen dak hebben de spelers aan de zijkant van de zaal die dag niet kunnen opkikkeren.

In de derde ronde staan bijna alle tafels in de lengterichting van de speelruimte opgesteld. Niet alleen heeft niemand meer last van een hinderlijk schijnend zonnetje, ook is er meer meters achter de stoelen en loopt het een stuk makkelijker. Als een soort ereterras zijn de tafels voor de beste acht van de hoofdgroep geplaatst. Die staan wel in de breedte, maar ook in de schaduw.

Toernooileider Gerard van der Graaf heet Omring-directeur Mark Janssen welkom. Zijn zorgorganisatie is gastvrouw van het Noord-Hollands lentekampioenschap en in zijn openingswoord komt de directeur met de plezierige mededeling dat ook volgend jaar alle schaakveteranen van de NHSB bij Lindendael kunnen spelen. ,,We willen niet alleen maar een verpleeghuis zijn, maar ook mogelijkheden scheppen voor activiteiten.’’ Met een tik op de gong lost hij het startschot voor de derde ronde.

Met wit spelend schuif ik de c-pion twee velden naar voren. Mijn tegenstander is Peter Couwenhoven en we kennen elkaar goed van onze werkzaamheden voor het Noordhollands Dagblad. Peter is al vele jaren de korfbalverslaggever voor de Alkmaarsche Courant en heeft in het verleden lange tijd de schaakuitslagen en -standen voor alle NHD-edities verzameld.

In mijn Alkmaarse tijd hebben we vaak over schaken gepraat en Peter is net als ik f4-speler geweest. De Bird-opening. Maar de vogel is deze keer gevlogen. Het lijkt mij te link om tegen een kenner op die manier een partij te beginnen en ik kies voor de mij vertrouwder Engelse start. Pas thuis kom ik er achter dat het vervolg een kansrijke stelling heeft opgeleverd.

Met een schuin oog kijk ik naar de topper Peter Holscher-Dick Mantel. De witspeler is op basis van zijn rating favoriet, maar na twee ronden is zijn tegenstander de enige in de hoogste groep met een score van honderd procent. In een andere sport wordt wel eens gezegd dat het om details gaat en waarschijnlijk geldt dat op het schaakbord ook. Dick neemt als eerste het initiatief, maar na een ruil van dames en alle torens kantelt de partij langzaam. Met alle lichte stukken nog in het spel en flink wat pionnen oogt het naar remise. Peter schiet daar niets mee op en hoewel twee zwarte pionnen dreigend in zijn stelling prikken, blijft hij kalm en slaagt erin een van die twee te veroveren. Even later is het eindspel winnend, als er een tweede pion bij de buit komt en wit een paard heeft en zwart een loper. Ooit heeft een clubgenoot gezegd dat niets moeilijker is dan een winnende partij te winnen, maar de Noord-Hollands veteranenkampioen van 2005 heeft daar geen moeite mee.

Co Buysman – Peter Couwenhoven ½-½

1. c4 f5 2. Pc3 Pf6 3. g3 e5 4. d3 c6 5. Lg2 Lb4 6. Db3 De7 7. Lg5 h6 8. Lxf6 Lxc3+ 9. Dxc3 Dxf6 10. Pf3 d6 11. c5 Pd7 12. cxd6 Dxd6 13. Tc1 0-0 14. 0-0 Te8 15. e3 Pf6 16. a3 Pd5 17. Dc5 Dc7 18. d4 e4 19. Pe5 Le6 20. b4 Tac8 21. Tfe1 Pf6 22. Te2 Pd7 23. Pxd7 Dxd7 24. Tb2 Ld5 25. Dc3 g5 26. Dd2 Tf8 27. Tc3 g4 28. Tbc2 h5 29. Lf1 h4 30. Dc1 hxg3 31. fxg3 Kg7 32. Lc4 Kg6 33. Lxd5 Dxd5 34. Tc5 Db3 35. T5c3 Dd5 36. Df1 a6 37. Tc5 Db3 38. T2c3 Db2 39. Df2 Dxf2+ 40. Kxf2 Th8 41. Kg1 Tcd8 42. a4 Ta8 43. Tc2 Thd8 44. Kf1 Kf6 45. Tf2.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *