Bij de prijsuitreiking van het Noord-Hollands veteranenkampioenschap werd ik door wedstrijdleider Gerard van der Graaf aangenaam verrast met een boek. ‘Effektives Endspieltraining’, van Artur Jussupow en Mark Dworezki (Duitse schrijfwijze). Enkele uren later zat ik er – thuis – in te bladeren en zag al snel enkele bekende stellingen staan. Die informatie had ik wel kunnen gebruiken bij mijn eigen partij op die zevende woensdagmiddag in het Hoornse verpleeghuis Lindendael.

Op de eerste toernooidag had Gerard, bijna verontschuldigend, nog gezegd: ,,Misschien gaat het schaken op dit kampioenschap stroef. Op alle borden is nog nooit gespeeld.’’ Dat gold zeker niet voor de slotronde, want die verliep heel spannend. Het komt in een zevenrondig schaakevenement wel eens voor dat de winnaar nog voor de laatste partijen moeten beginnen bekend is. Maar daar was bij deze lente-editie geen sprake van.

In groep A zaten de titelkandidaten Peter Holscher en Jan Rot naast elkaar en hielden elkaar natuurlijk in de gaten. Beide routiniers konden geen bres slaan in de stelling van hun tegenstanders en de twee remises betekenden dat Peter Holscher zijn halve punt voorsprong vasthield en kampioen werd.

Waarmee hij een topseizoen bekroonde. De ervaren speler uit Zwaag had eerder al het West-Fries kampioenschap gewonnen en was in de clubcompetitie van de Hoornse vereniging Caïssa als eerste geëindigd. Daarnaast had hij in de bondscompetitie als eerstebordspeler een ongekend hoge score van 92 procent (6½ uit zeven). Mede daardoor werd zijn team Caïssa kampioen en promoveerde naar de hoogste NHSB-klasse.

Groep B kreeg een zinderende ontknoping. Joop Dragstra en Stef Goddijn zaten op de slotmiddag het langst aan tafel. Alkmaarder Ger Peereboom was al klaar en had een eindtotaal van vijf punten. Joop Dragstra stond op 4½, Stef Goddijn op vier, maar zij waren nog bezig. De met wit spelende Zaandammer zorgde voor een enorme druk op de koningsvleugel die ruim na de eerste tijdcontrole beslissend werd. De winst was goed voor de ongedeelde eerste plaats.

Een bijzondere finale was er in groep C met twee spelers van één club als overgebleven titelkandidaten. Eugène Thole en Elie van den Bosch, beiden lid van KTV uit Enkhuizen, streden om het kampioenschap dat een jaar eerder door de zwartspeler was veroverd. Maar Eugène Thole ging niet op herhaling. De Bovenkarspeler raakte wat pionnetjes kwijt en daarmee ook zijn halve punt voorsprong op zijn clubgenoot die dus won en bij de prijsuitreiking als C-kampioen werd gefeliciteerd.

Door de verbouwing bij Lindendael was het een bijzonder kampioenschap. Het Franse plein bleek een aparte locatie om te schaken en er moest het nodige worden geïmproviseerd. Achterin de speelzaal stond aan de zijmuur een betegeld kunstwerk van Sint Johannes. Met op een langwerpig stuk permanent de tekst ‘Ecce agnus Dei ecce undi’, ofwel ‘Maakt recht den weg des Heeren’. Dat zal in de lente van 2009 het geval zijn. Dan staan de tafels en stoelen op tapijt, is de ruimte koeler en hebben de geweldige gastvrouwen Fonneke van der Graaf, Sientje Haijer en Rikki Pompstra een gezelliger hoekje.