Het valt niet mee om supporter van Caïssa’s eerste bondsteam zijn. Ook in de vijfde ronde van de bondscompetitie verschenen er goede stellingen op de borden, maar aan het einde van middag stond het achttal weer met lege handen. Aartswoud zegevierde in de West-Friese derby met 5-3.

Het valt niet mee om supporter van Caïssa’s eerste bondsteam zijn. Ook in de vijfde ronde van de bondscompetitie verschenen er goede stellingen op de borden, maar aan het einde van middag stond het achttal weer met lege handen. Aartswoud zegevierde in de West-Friese derby met 5-3.

De volgende tegenvaller werd door de website van de NHSB gemeld. Uit de uitslagenlijst van de promotieklasse bleek dat Heerhugowaard (vorig seizoen nog op ruime afstand tweede achter Caïssa in de eerste klasse A) wel had gewonnen, waardoor het verschil met de degradatiestreep ineens vier punten is geworden. Op 7 maart komen de Heerhugowaarders naar Hoorn en duidelijk is dat Caïssa zijn naaste concurrent in die wedstrijd moet verslaan om nog enige hoop op handhaving te koesteren.

De voortekenen zagen er op 7 februari toch niet slecht uit. Kopman Peter Holscher ontbrak, omdat hij op die dag zijn 65^e verjaardag vierde. Zijn partij tegen Jan Stapel was de avond ervoor – de clubavond van Aartswoud – gespeeld. Met teamgenoot Wouter Strating als supporter eindigde de partij aan het eerste bord in remise. Peter probeerde wel op de winst te spelen en offerde zelfs een pion. In een dubbel lopereindspel zat er echter niet meer in dan deling van de buit.

Toch, in voorgaande maanden had Caïssa drie keer een vooruitgespeelde partij verloren en nu werd op zaterdagmiddag in ieder geval niet met een achterstand gewonnen. Na het ontvangstwoordje van wedstrijdleider Peter Couwenhoven ging ik naar het voorcafé van het Huis van Egmond in Hoogwoud om een bak koffie te drinken. Daar lag op een van de staantafels De Telegraaf. Als snel zag ik een artikeltje over een initiatief op zeven Amsterdamse scholen waar deze week schaakles wordt gegeven. Compleet met een foto van Hans Böhm. De kop van zijn eigen schaakrubriek in de krant, wat pagina’s verder, luidde ‘In de geest van Caïssa’ en de laatste zin was ‘Deze uitslag zal Caïssa behagen’. Die had overigens betrekking op een Coruspartij van Jan Smeets, toen zijn tegenstander een loper omduwde en de klok verder liet lopen en de Nederlander ook de klok indrukte en vertelde dat eerst die loper goedgezet moest worden. Jan Smeets stond verloren, de vlag van zijn opponent viel. Snel besloten de twee om het op remise te houden.

Maar goed, de naam van onze vereniging in een Telegraaf-artikel genoemd: dat moest geluk brengen.

In het eerste rondje langs de velden, na anderhalf uur, wees alles er ook op. Op alle borden minimaal gelijkwaardige stellingen. Ton van Dijk had met 15. Lh3 een interessante zet in het vooruitzicht. Er dreigde zo damewinst na een paardschaak. Wouter Strating had een zwakke pion op d6 en dat zag tegenstander Jeroen Bakker ook. Maar met 16. La3 haalde hij de verdediger van een paard op g5 weg, waardoor Wouter prompt stukwinst had. En omdat Ton geweldig veel druk uitoefende op de vesting van Rob Bijpost, werd al voorzichtig gedacht aan twee bordpunten voorsprong.

Het ging echter de andere kant op. Orgilbold Suhbat had koning, dame en twee torens naast elkaar op de achtste rij, waarmee hij geen antwoord had op een torenoffer van Wouter Laan. Wit sloeg een pion op f6 en terugnemen met de vorstin was voor zwart onmogelijk wegens Tf1 en dameverlies. Na … gxf6 kwam Dxh6+ en bleek de koning nauwelijks vluchtvelden te hebben. Met een sterk loperpaar achter de hand beschikte de Aartswoud-speler over een levensgevaarlijke en winnende aanval.

Een paar minuten later gaf Dirk Lont na lang nadenken een stuk weg. Op de bar in de achterzaal van het Huis van Egmond stond een heus scorebord dat na twee uur schaken een 2½-½ voor Aartswoud-Gasten aangaf. En dat had je als supporter eigenlijk omgekeerd willen zien.

Ondertussen was Fred Avis bezig beslissend door te drukken tegen Rob van den Heuvel. Freds koningspaard galoppeerde naar e5, een vervelend veld voor zwart. Na de ruil 19. Pxf7 Kxf7 stond de koning echter niet lekker, hetgeen wit de kans gaf om met twee sterke centrumpionnen te gaan lopen. Op 24. … cxd5 volgde 25. Pxd5 met in het vooruitzicht prachtig spel voor Freds dame, loper en toren. Zo ver kwam het niet. Het verdedigingsplan van zwart pakte heel snel verkeerd uit met minimaal kwaliteitswinst en sterke aanvalskansen voor de Caïssa-speler. De eerste partijzege was binnen.

Daar had de promotieklassedebutant weinig plezier van. Erik van Tooren en Michael Lie leken in hun onderlinge partij op weg naar een remise-eindspel met toren, twee lichte stukken en zeven pionnen. Een paard en een loper werden geruild, maar toen ik terugkwam van een kort toiletbezoek stond wit ineens twee pionnen achter: 3½-2½.

Een paar meter verderop ging het ook al niet goed. Ton van Dijk had in een goede stelling te vroeg een paardoffer geplaatst in plaats van een stil zetje (Kg2; dekt loper op h3 en haalt een paardschaak uit de stelling) te noteren. Prompt waren de beste papieren voor zijn tegenstander.

Het kostte Wouter enige tijd om zijn winnende stelling tegen Jeroen Bakker te verzilveren, maar hij deed dat prima. Eerst moest het pluspaard een beter veld krijgen, daarna betekende een afruil (toren) vereenvoudiging en vervolgens werd gespeeld naar een vrijpion op de b-lijn. De in Utrecht wonende Aartswoud-speler besefte toen dat doorgaan geen nut had.

Ton Wessels deed het (aan het tweede bord, maar hij zat aan de lange tafel vooraan) de hele middag tegen Marc Helder uitstekend. De ervaren Aartswouder heeft op de actuele ratinglijst van 1 februari 236 punten meer. Hij kreeg weinig speelruimte van zwart die met twee torens, paard en zeven pionnen de stelling keurig gesloten hield. De Caïssa-speler kreeg een remise-aanbod, hield dat een uur in beraad en accepteerde het toen bleek dat zijn team- en voornaamgenoot Ton van Dijk geen winstkansen meer had: 4-3.

Die vocht wel tot de laatste snik om de strijd een andere wending te geven. Met een toren moest hij het in het eindspel opnemen tegen een paard en loper van Rob Bijpost, plus her en der nog wat pionnetjes voor beide spelers. Rob verslikte zich in de vechtlust van wit die een stuk terug won, maar daarmee was na het opruimen van alle pionnen op de damevleugel slechts een remise-eindspel ontstaan. In zijn ijver om het hele punt te willen, verkeek Ton zich op zijn beurt in een opmars van de zwarte h-pion: 5-3.

De komende drie maanden moet het toch echt gaan gebeuren bij Caïssa dat de twee naaste concurrenten (Heerhugowaard en HWP 2) treft en tussen die beide wedstrijden in middenmoter Kennemer Combinatie 4. Die duels moeten samen zes punten opleveren, maar hoe sleep je die in de wacht? Misschien is een bezoekje aan de jaarlijkse trainingsavond van grootmeester Artur Jussupow op 6 maart in De Huesmolen – een dag voor Caïssa-Heerhugowaard – de eerste zet.