Caissa 2 geeft visitekaartje af

In alle bescheidenheid durf ik te stellen dat de wisselwerking tussen de spelers en mijn persoontje als non-playing captain een inspirerende uitwerking heeft op de te leveren prestaties.  

Anders kan ik niet verklaren dat het team op en top gemotiveerd aan elke bondswedstrijd begint. Met 3 reeds overwinningen op zak na een valse start tegen Heerhugowaard 2 moest het nu worden opgenomen tegen koploper Aartswoud 2, waarvan de zaterdag voorafgaand ons eerste onverdiend weer een nederlaag moest slikken.

Zonder invallers aantredend werd er in het eerste uur aan de meeste borden uiterst geconcentreerd gelaveerd om in ieder geval niet vroegtijdig te worden verrast met voorbereide varianten. Maar dat gold uiteraard ook voor Aartswoud.

Aan bord 8 werd al snel duidelijk dat JP snode plannen koesterde om zijn matige seizoenverloop wat op te vrolijken. In een wat vreemde variant van het Spaans of Schots, waar de zet b6 van zwart niet in voorkomt, werd al snel de h-lijn geopend en kon er een batterij zware stukken op de hulpeloze zwarte koning worden gericht. Ca half 11 volgde een grote afruil en met 3 pionnen minder zag tegenstander Langendijk het nutteloze van verder doorspelen in en gaf op.

De mooiste partij in deze wedstrijd werd m.i. aan bord 5 gespeeld door Hans de Vries. Hij moest met zwart opboksen tegen de getalenteerde Tobias Hendriks, die jammer genoeg nog steeds niet zijn aanwezige klasse achter het bord etaleert. Ook nu weer zorgde Hans ervoor dat er een dichtgeschoven pionnenformatie verscheen (zijn specialiteit). De optische ruimte leek voor een remise zeker te voldoen, maar toen Tobias het centrum opende bleek Hans verder te hebben gerekend. Met de sleutelzet e5 begon hij een prachtige combinatie van een zet of 10, waarin een kwaliteit werd geofferd en besloten werd met een ondekbaar mat of dameverlies. Een partij die gezien mag worden en voor het clubblad door hem zal worden geanalyseerd.

Aan bord 1 had topscorer Bert Spil de sterke Yvo Veenis tegenover zich, maar leek totaal niet geïmponeerd. Stoïcijns pareerde hij simpel alle dreigingen op de koningsvleugel en snoepte een paar pionnetjes mee. Met nog een paar seconden op de klok moest Yvo gedesillusioneerd opgeven.

Met deze 3-0 voorsprong zag het er rondom 11 erg goed uit, maar in het laatste uur werd er niet alleen achter de borden nog menig zweetdruppeltje gelaten.

Onaangenaam was de plotse onverwachte nederlaag van Erwin Brouwer. Voorzichtig manoeuvrerend na een Hollandse opening durfde hij evenals tegenstander Peter Couwenhoven niet te veel risico te nemen. Erwin gebruikte echter zoveel tijd dat er in de slotfase een kwal verloren ging. Toen ook de dame nog werd weggegeven was het uit. Met zijn vorm uit de eerste seizoenhelft was dit zeker niet gebeurd.

Onder de spelers die dit seizoen een goede indruk maken behoort zeker 2e bordspeler Ton van Dijk. Het Slavisch zat hem als gegoten en gedurende de avond leek het of hij op de damevleugel spoedig zou oogsten. Maar zijn opponent was taaier dan hij dacht en de remise het hoogst haalbare.

Aad Laan met zwart op bord 7 speelde gedurfd en pakte vol vertrouwen zijn tegenstander vanaf het begin goed aan. In het eindspel van goede loper tegen slecht paard had Aad een pion meer, maar kon dat jammer genoeg niet omzetten in een overwinning. Integendeel. Een paar mindere zetten deden hem zelfs nog de das om en een nederlaag een triest resultaat van een spannende partij.

Met een stand van 3½-2½ leek een 4-4 einduitslag het hoogst haalbare, omdat Arnold er slecht voorstond en Gerrit Roos op niet meer dan remise mocht hopen. Maar vrouwe Fortuna was ons goed gezind. In een paardeindspel kreeg Gerrit een niet meer te stoppen vrijpion op de c-lijn en was de overwinning binnen.

Dat Arnold zijn slechte stelling na een onduidelijk stukoffer niet meer kon houden was alleen voor de statistieken interessant. Soms lijkt het erop alsof hij achter de zwarte stukken moeilijk tot initiatief kan komen en lijdzaam alles ondergaat wat wit hem voorschotelt.

Al met al een prima overwinning en met 8 pnt. uit 5 is de kans levensgroot dat dit team de degradatie weer snel ongedaan maakt. Met nog 2 wedstrijden voor de boeg, waaronder het lastige tripje naar Texel op 14 maart tegen En Passant wil ik nog niet vooruitlopen op een nakend kampioenschap, maar het is mogelijk. Doordat concurrent Strandloper 2 bordpunten meer heeft, hebben we het niet in eigen hand, maar in dit team heb ik het volste vertrouwen.

PS:  Een leuk idee?  Spelersvrouwen op 14 maart mee naar Texel?

 

1. Bert Spil             (1796)           Yvo Veenis                (1927)        1-0

2. Ton van Dijk       (1754)           Marcel Kuiper           (1803)        ½-½

3. A.v/d Wolff         (1816)           Bob Klein                  (1793)        0-1

4. Erwin Brouwer   (1702)           Peter Couwenhoven   (1726)        0-1

5. Hans de Vries     (1770)           Tobias Hendriks        (1860)        1-0

6. Gerrit Roos         (1747)           R.Deken                    (1753)        1-0

7. Aad Laan            (1823)           Lukas Boots              (1509)        0-1

8. JP Hendriks       (1765)          – K.Langendijk             (1653)        1-0

 

Totaal : 4½- 3½

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *