In de wedstrijd tegen Oppositie werd een 5 – 3 overwinning geboekt, maar deze overwinning kwam niet gemakkelijk tot stand. Pas in de laatste 10 minuten van de beschikbare tijd kreeg de zege haar beslag.

De avond begon na het welkomstwoord van wedstrijdleider Herman Limmen met een snelle achterstand. Niels dacht na de opening een pion te kunnen pakken, maar dat bleek een iets te optimistische kijk (nou ja… kijk … Hiervan kun je  niet spreken bij deze vorm van schaakblindheid). Hij verloor een stuk en gaf meteen op. We waren nog maar net begonnen.  
Een half uur later berustte Ko in remise. Er zat geen muziek meer in de stelling. Hiermee waren beide spelers hun 100% score kwijt.
De andere partijen zagen er bij een rondje langs de borden niet zo geweldig uit. Ikzelf had een kwaliteit geofferd voor onduidelijke kansen. Lex had zonder dat dit zijn bedoeling was een centrumpion in de aanbieding gedaan.
Frank zat in een gelijkstaand eindspel, met beiden een toren en twee pionnen. De pionnen van Frank stonden op a en b, die van zijn tegenstander Herman Maas op g en h. Frank liet na om zijn koning een actieve rol te laten spelen, Beiden lieten een pion oprukken tot de zevende, respectievelijk tweede rij.  De heer Maas zette ook zijn tweede pion daarbij, met zijn koning daar bij als ondersteuning, waarna Frank zich gewonnen gaf.
Kort erna won Frans zijn partij op een mooie manier, terwijl Lex zich had hersteld en zelfs een tijdje een pion meer had. Die kon hij niet behouden, waarna tot remise besloten werd. Hiermee was de stand 3 – 2 voor Oppositie.
Ik hield met een pion voor de kwaliteit de dames op het bord en met paard en dame creëerde ik dreigingen tegen de witte koning. Mijn tegenstander pareerde die niet helemaal goed, waardoor ik weer hoop kreeg op een goede afloop. Toen mijn tegenstander een matnet had gezien gaf hij mij schaak met zijn toren en  dreigde  daarna door een damezet mat in één. Zijn dame stond prachtig aanvallend op de lange diagonaal op veld a1, maar ongedekt. Bovendien was ik aan zet. Met de dame op h4 en mijn paard op f4 en de witte koning op g1 is het eenvoudig om de koning een paar maal schaak te geven en naar het veld e1 te dwingen, waarna Dg1 de dame wint. Mijn tegenstander liet het zover niet komen en gaf  na het eerste schaakje op. Hiermee was de stand 3 – 3  geworden.
Veruit de jongste en veruit de oudste speler waren toen nog bezig, en dat zag er niet ongunstig uit. Beiden hadden flink tijdvoordeel, wat op zich heel prettig is in de eindfase, maar beiden hadden ook stellingsvoordeel. Marten, die Arend als invaller prima verving, had een zeer actieve koning en veroverde een paar pionnen. Met een loper tegen een toren weliswaar, maar de tegenstander had geen pionnen meer. Marten speelde dit heel mooi uit, waarmee we voor het eerst in de partij op voorsprong kwamen. Jan Haijer zorgde tenslotte voor het vijfde beslissende punt.

Uitslagen:

Oppositie 2            – Caïssa 3                    3 – 5

Peter Folkertsma       – Lex Griffioen               rem    
Fred Smith             – Frans Kragten               0 – 1
Herman Maas            – Frank Tieken                1 – 0
Paul Vonk              – Gerard Groot                0 – 1
Herman Limmen          – Niels vd Mark               1 – 0
Richard Sauer          – Marten Ploeger              0 – 1
Dirk van Roemburg      – Ko van Gent                 rem
Jan Jonkheer           – Jan Haijer                  0 – 1

Onze concurrent Vredeburg 1 haalde uit door Aris de Heer met 7 – 1 te kloppen. We hebben beiden de volle winst uit 5 wedstrijden. Wij hebben een voordeeltje van 2½ bordpunt. De wedstrijd waarin beslist wordt wie (hoogstwaarschijnlijk) kampioen gaat worden, wordt gespeeld op 17 maart in De Huesmolen.