Deur naar titel wordt voor Caïssa 4 geopend

De deur naar het kampioenschap van de vierde klasse B staat voor Caïssa 4 opeens een flink stuk open. Koploper Schaakgroep Koedijk 3 werd op de eerste dinsdag van maart in eigen huis met 3-5 verslagen. Het Hoornse achttal heeft nu net als de concurrent acht punten, maar een wedstrijd minder gespeeld.

In de zesde ronde hebben de Koedijkers hun laatste competitiewedstrijd. Ze treffen dan net als Caïssa 4 een tegenstander uit de lagere regionen. De maand erop is Koedijk 3 uitgespeeld en rondt het Hoornse team de competitie af met een uitduel tegen Purmerend 5.

Het was een bizarre ontmoeting in De Rietschoot in Koedijk. Na een paar uur keek Caïssa 4 tegen een ½-2½ voorsprong aan, maar op tenminste drie borden zagen de stellingen er niet goed uit. Een gelijkspel leek het maximaal bereikbare resultaat, maar al even plotseling werden er Koedijker kastelen afgebroken en vergrootten de Hoornaren de marge naar 2-5. Uitgerekend Rens van der Klei, de enige die lange tijd wel een goede stelling had, moest zijn meerdere erkennen in zijn tegenstander.

Om bij het begin te beginnen, Jan Tuinstra (drie uit drie) meldde zich af. Jan Schagen was bereid zijn plaats in te nemen en deed dat voortreffelijk. Een paar jaar geleden had Jan in twee bondsteams van Caïssa gespeeld en allebei werden ze kampioen. Die kans zit er nu weer in, want hij heeft als invaller ook al een keer bij Caïssa 3 meegedaan. En dat achttal heeft eveneens gezonde titelkansen.

Een half uur voor vertrek vanaf De Huesmolen belde Gerard Groot op om het vierde heel veel succes te wensen aan de boorden van het Noordhollands Kanaal. Een attent gebaar van onze wedstrijdleider dat door de ploeg werd gewaardeerd.

De reis verliep voorspoedig en veel te vroeg kwam het team in de speelzaal van Schaakgroep Koedijk aan. Daar bleek dat ik het opstellingsmailtje niet goed had ingevuld. Voor iedere bondswedstrijd stuur ik informatie over die wedstrijd met aansluitend de opstelling en vermelding van de kleur. Bord 1 heeft in een thuiswedstrijd zwart en in een uitwedstrijd wit, maar ik had de vorige opstelling (van Caïssa 4-Schaakmat 2) gekopieerd en was vergeten de kleurvolgorde aan te passen. ,,Heb ik me net voorbereid op een partij met zwart!’’, hoorde ik een teamgenoot quasi verbaasd uitroepen.

Aan de opstelling werd niet gesleuteld. Henk Sijm moest dus als tweede man met zwart spelen tegen Ronald Kamps die in januari nog voor DOS uitkwam in de bekerwedstrijd tegen Caïssa 1. Tegenwoordig is dat reglementair mogelijk. Ronald had Hans de Vries op remise gehouden en mocht als een geduchte tegenstander van Henk worden beschouwd. Daar zat de ervaren Caïssa-speler niet mee. Hij won snel een kwaliteit en hield die plus tot het einde vast. Wout Druijf had ondertussen een prachtige en sterke aanval op de koningsvleugel opgebouwd en kreeg net voor de matzet de felicitaties van Jan Hettema: 0-2. Waarmee Wout nu op vier uit vier staat en topscorer van het vierde is.

Co Buysman en Arno Vrins hielden elkaar in evenwicht. Wit had een licht initiatief, maar ook een paar zwaktes in zijn verdediging. Met een loper kon hij evenwel eeuwig de zwarte dame, die maar één vluchtveld had, aanvallen. Het remiseaanbod werd, na een blik op de overige borden, geaccepteerd.

Daarna keerden de kansen zich. Erik Pot had tegen de jeugdige Brian Möllenkamp ergens een pion verloren en kreeg die niet meer terug. Toen alle stukken van het bord waren verdwenen, bleef er een verloren eindspel over: 1½-2½.

Ondertussen had Rob Bouwman een paard ingeleverd voor twee pionnen, had Rens van der Klei een pion minder (die hij later wel terugpakte) en stonden Roel Ridderikhoff en Jan Schagen onder druk. Terwijl Rens en zijn tegenstander een toren en loper met verwisselde kleuren plus zes pionnen hadden, raakte Roel een kwaliteit achter. Ik ging eerst maar even kijken bij Rens die zijn stukken en de koning iets aanvallender had opgesteld en lichte winstkansen leek te hebben. Een paar tellen later bleek de tegenstander van Roel een toren te hebben weggegeven en raakte zo van slag, dat hij ineens alles verkeerd deed.

De opponent van Jan verspeelde weer een paar seconden later ook een toren (stond ik net weer bij een ander bord), waardoor onze invaller de belangrijke wedstrijdwinst veilig stelde: 2½-4½. Heel sportief kwamen de eerste felicitaties van Koedijk-voorzitter Arno Vrins.

Spektakel bij Rob ondertussen die een toren minder had, maar drie pionnen meer. John Fokke, toch 163 ratingpunten meer dan de Hoornaar, had voor zijn laatste drie zetten twee seconden en redde het precies. Hij was in tijdnood geraakt, omdat de Caïssa-speler met dame, toren, paard en pion een sterke aanval had tegen de vijf stukken van de Koedijker. Die kon zijn materiële voorsprong niet behouden. Rob hoorde dat de twee wedstrijdpunten binnen waren en ging akkoord met remise. Rens tenslotte kreeg de toren en loper van Ron Möllenkamp (vader van Brian Möllenkamp die aan bord 5 zat) plotseling in zijn verdediging, waardoor de opmars van een zwarte vrijpion op de h-lijn niet te stuiten was. Net als Erik raakte Rens zijn score van honderd procent kwijt: 3-5.

Hoe nu verder? Op 24 maart heeft Schaakgroep Koedijk 3 zijn laatste wedstrijd en Caïssa 4 zijn voorlaatste. De Koedijkers hebben twee bordpunten meer (25½ om 23½) en afhankelijk van die maartuitslagen zal blijken wat het Hoornse achttal op 16 april in Purmerend moet doen.

Schaakgroep Koedijk 3 – Caïssa 4 3-5:
Arno Vrins (1613) – Co Buysman (1572)……………½-½
Ronald Kamps (1606) – Henk Sijm (1642)…………..0-1
Ron Möllenkamp (1595) – Rens van der Klei (1518)….1-0
John Fokke (1700) – Rob Bouwman (1537)…………..½-½
Brian Möllenkamp (1499) – Erik Pot (xxxx)………..1-0
Jawdat Adib (1579) – Roel Ridderikhoff (1564)…….0-1
Jan Hettema (1491) – Wout Druijf (1488)………….0-1
Eddy de Wit (1504) – Jan Schagen (1608)………….0-1

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *