Het lijkt erop dat de sterke wil om de belangrijke thuiswedstrijd tegen Heerhugowaard te winnen Caïssa is opgebroken. Weer waren er kansrijke stellingen, maar weer stond de debutant in de promotieklasse aan het einde van de rit met lege handen: 3½-4½.

Voor de aanvang van de regioderby tegen de eveneens gepromoveerde Heerhugowaarders was het duidelijk. Caïssa stond vier punten onder de degradatiestreep en kon bij winst op de streekgenoot die ploeg tot op twee punten naderen. Met dan nog drie ronden te gaan groeit de hoop op handhaving.

Het liep allemaal anders. Kopman Peter Holscher zat tegenover Alex Albrecht, al enige tijd een heel lastige tegenstander voor hem. Dat bleek zaterdag ook. Het Stauntongambiet verscheen op het bord en dat pakte voor de Caïssa-speler helemaal verkeerd uit. De ontwikkeling van zwart kwam te traag op gang, hij verloor een stuk en na zo’n twee uur kon de 0-1 op de wedstrijdformulier.

Ieder nadeel heeft zijn voordeel en in dit geval betekende het dat er nog zeven kansen waren om het tij te doen keren. Invaller Bert Spil kwam als vierde man goed uit de opening en zadelde Martijn van Hout met een geïsoleerde d-pion op. Die ging evenwel niet verloren en een tactische strijd eindigde in remise.

Rolf de Brouwer (met zwart) speelde op de zwakke d-pion van Nico Duin. Die werd ook een prooi, maar de Caïssa-routinier raakte zijn h-pion kwijt. Geen nood, want Rolf werkte mooi naar een eindspel van paard en vier pionnen elk. Hij had er drie op de damevleugel tegen twee voor wit, terwijl de koningsvleugel een Hoornse pionnenminderheid te zien gaf. De opstelling van de zwarte koning en het paard was actiever. De Heerhugowaardse h-pion werd veroverd, maar daar bleef het echter bij en ook deze partij eindigde in remise.

De thuisploeg kwam langszij dankzij Erik van Tooren. Zijn tegenstander Johan Wester had liefst zeven stukken gegroepeerd bij zijn koning op g1 en dan is het lastig om wat leuks te bedenken. Zwart verloor onderweg een pion, maar in een eindspel van dame, loper (van dezelfde kleur) en paard en vier om vijf pionnen leek dat niet fataal voor de Caïssa-speler. Wel fataal was het verspelen van een stuk door de Heerhugowaarder: 2-2.

Bas van den Berg kon terugzien op een degelijke partij tegen Maarten de Haas. De strijd speelde zich enige tijd af op de damevleugel, waar de Heerhugowaarder dame, loper en twee pionnen op de h-lijn had. Dat leek niet helemaal gezond, al moest Bas goed op zijn tellen blijven passen. Uiteindelijk won hij een pion, maar daar tegenover stond dat zwart flinke druk uitoefende op de e-pion en de losse c-pion. Remise was daarom een logische afloop.

De resterende drie borden boden een waar spektakel voor de vele omstanders. Met name over de partij Dirk Lont-Oscar van Ewijk waren de meningen van de ‘stuurlui die aan wal staan’ verdeeld. De één zag dat Dirk zijn dame ging verliezen, de ander zag matmogelijkheden en de derde had weer een tussenschaakje als redding van de dame gezien.

Wit had veel tijd gestoken in zijn stelling en raakte in dat opzicht drie kwartier achter op de Heerhugowaarder. Het leverde Dirk wel een permanente pressie op de koningsvleugel op en zwart moest op zijn beurt veel tijd steken in een goede verdediging. Voor Dirk ging het mis, toen alle lichte stukken en wat pionnen van het bord verdwenen en de open lijnen in het voordeel van zijn tegenstander waren. Er was een dreiging van verschillende torenschaakjes (onder andere met … Tb1), waarop wit zijn door de andere toren aangevallen dame naar d1 terugspeelde. Met twee eigen torens op de zevende rij was Txg7+ goed geweest voor eeuwig schaak, nu ging het na Dd1 echter helemaal de verkeerde kant op: 2½-3½.

Ondertussen was Ton Wessels bezig met een indrukwekkende winstpartij. Binnen de kortste keren had hij al drie pionnen op de vierde rij en zette zo Ivar de Hoogt stevig onder druk. De jonge Heerhugowaarder moest veel tijd investeren in zijn verdediging. Met een toren, twee paarden, loper en zes pionnen voor Ton tegen toren, twee lopers, paard en zes pionnen voor zwart offerde de Caïssa-speler een kwaliteit voor promotiemogelijkheden. Zijn lef werd uitbetaald. In het eindspel moest Ivar van Hoogt proberen met toren en loper de pionnenopmars van wit (die er intussen twee meer had), ondersteund door loper met paard, tegen te houden. Dat lukte niet, zeker toen de vlag steeds dichterbij kwam: 3½-3½.

Het lot van het eerste team lag zo in handen van Fred Avis die met zwart niet goed uit de opening was gekomen. Caïssa’s voorzitter vocht zich tegen Joop van Vuure (trouw deelnemer aan het Noord-Hollands veteranenkampioenschap in Hoorn, dat op 18 maart weer begint) voorbeeldig terug. Nadat zo’n beetje de hele damevleugel was opgeruimd, concentreerde de strijd zich op twee witte vrijpionnen in het centrum. Kijkend naar de stellingen op de overige borden en lettend op het wedstrijdverloop bleef Fred vechten voor de maximale winst, waar hij enkele keren met eeuwig schaak remise had kunnen afdwingen. In het verre eindspel slaagde wit erin zijn d-pion bijna aan de overkant te brengen. Ten koste van een loper kon de zwartspeler dat voorkomen, maar daarmee redde hij het veilig stellen van een half punt niet.

In een jaar kan veel gebeuren. Vorig seizoen speelde Caïssa, ook thuis, 4-4 tegen Heerhugowaard dat toen een concurrent was in de race om het kampioenschap van de eerste klasse A en met een vergelijkbaar achttal als zaterdag naar De Huesmolen was gekomen. Dat gelijkspel was toen het enige puntverlies voor Caïssa dat als kampioen promoveerde. De Heerhugowaarders konden hun stap omhoog maken, omdat ze de beste nummer twee waren geworden en omdat Purmerend 2 zich uit de promotieklasse terugtrok. Op het hoogste Noord-Hollandse niveau voelen ze zich momenteel beter thuis dan Caïssa dat nog steeds puntloos is, terwijl Heerhugowaard er al zes heeft. Het is het aantrekkelijke van de sport (ook in het schaken) dat behaalde resultaten uit het verleden geen garanties voor de toekomst geven.

Voor Caïssa komt de terugkeer naar de eerste klasse steeds dichter bij. En als het tweede promoveert – vrijdag 14 maart speelt koploper De Strandloper in Aartswoud, zaterdag 15 maart treft Caïssa 2 op Texel En Passant; dan wordt veel duidelijk over de titelkansen van het tweede team – heeft de vereniging volgend seizoen weer twee eersteklassers. Met als aardigheid dat dat seizoen waarschijnlijk naast de kampioenen van 1A en 1B ook de beste nummer twee promoveert. Misschien dat we over een jaar weer aan een ‘feestje’ mogen denken.