Al eerder had ik mijn interesse al getoond om mee te kunnen spelen in zo’n indrukwekkende entourage met een hoop GM’s en IM’s
De man die alles regelt voor de Nederlanders, de Hagenaar Otto Rost van Tonningen en zelf speler van één der oudste clubs "Koninklijke DD" had er ook wel oren naar om mij in een team op te nemen.Jammer genoeg kon ik het vorig jaar financieel niet rond breien om mee te gaan naar Dresden, maar dit jaar deed zich een nieuwe kans voor om uit te komen in het Oranjeteam samen met Ben van Geffen uitkomend voor Messemakers uit Gouda, Frans Arp van de Kennemer Combinatie uit Haarlem en Otto zelf. Al in november toog Otto aan de slag om accommodatie te regelen in Velden, een luxe vakantieplaats in Karinthië aan de Wörthersee. Hoe er gereisd zou gaan worden moesten we zelf regelen en de trein leek Frans en mij een prima vervoermiddel met gereserveerde zitplaatsen . De ICE zou ons in 13 uur vanuit Amsterdam naar Velden brengen. Naast ons team was DD en VAS ook vertegenwoordigd.waarbij 2 VAS-spelers ook hun vrouw hadden meegebracht. Al met al een grote groep enthousiastelingen. Op 4 april rond 21.00u arriveerden we in ons prima hotel met grote kamers en grote bedden. Voor mij extra belangrijk omdat een goede nachtrust het schaken alleen maar ten goede kan komen.
De volgende dag werden de teamcaptains al vroeg in het Casino verwacht voor de "briefing". We troffen het niet want de loting koppelde ons aan het sterke Russische team met 3 GM’s. en een IM, dus tijd om in te spelen kregen we niet. Een geweldige ervaring om dit al meteen te kunnen meemaken en een verrassing hing in de lucht, toen Frans Arp aan bord 3 heel brutaal een stukoffer plaatste op de 10e zet, wat nog correct was ook. Tegenstander Anatoly Kremenietsky leek overspeeld te worden en moest alles uit de kast halen om de dreigende nederlaag te voorkomen. Halverwege de partij raakte Frans het spoor bijster en moest toch capituleren. Mijn tegenstander GM Nikolai Pushkov (rating 2499) plaatste op de 32e zet een totaal onverwachts dameoffer, wat niet geheel correct was bleek na afloop in de analyse, want bij een goede verdediging had ik de remise binnen kunnen halen. Nu werd het toch een normale 4-0 nederlaag.
In de 2e ronde zat het team van Schotland tegenover ons en met een 3-1 overwinning revancheerden we ons.
Heel prettig was het vooral dat de ronden al om 9.30 u begonnen ,zodat er na 15.00u deel genomen kon worden aan allerlei excursies naar mooie plaatsen in de buurt. Het boottochtje over een zonnige Wörthersee was aan iedereen wel besteed, waarbij nog een bezoekje werd gebracht aan het kerkje bij Maria Wörth. Uiteraard werd er veelal samen gegeten in niet al te dure restaurants , maar ook volstonden we met gewone broodjes, die dan op de kamer werden verorberd tijdens de analyses op de laptop van Ben van Geffen. Zijn taak als teamcaptain vervulde hij met een niet te temmen enthousiasme. Zijn voorbereiding op tegenstanders stond mij in ieder geval aan , want uit de meegebrachte database werd heel veel informatie verkregen. Iets wat ik bij volgende toernooien in het buitenland zeer zeker ook ga doen.
Mijn partij in de 3e ronde tegen Dieter Hottes van Sachsen-Anhalt zal ik niet gauw vergeten, want in een zeeslang van 122 zetten !! verzuimde ik mijn dolle toren optimaal te benutten en moest met het schaamrood op de kaken de onverdiende nederlaag incasseren. Nu werd het een 2½-1½ nederlaag ipv 2-2
Ronde 4 tegen Noorwegen 2 werd een klinkklare 4-0 zege .
In ronde 5 troffen we het regionale team van Vöcklabruck/Oberösterreich en met een 2½-1½ overwinning werd onze goede prestatiereeks voortgezet. Topscorer Frans Arp zet zijn partijen zo scherp op dat er over een uitslag niet te speculeren valt, maar het geluk zat hem niet tegen en 4 uit 6 is toch een prima score.
Dat betekende wel dat er in de 6e ronde weer tegen een aansprekende tegenstander moest worden aangetreden nl. het team van Catalonië met een gem.rating van 2255. Iedereen verkocht zijn huid zeer duur en pas ver na de tijdcontrole moest de 3-1 nederlaag geaccepteerd worden. Opvallend was het goede overwinning van Otto, die naarmate het toernooi vorderde steeds beter begon te spelen.
De spirit die in ons team zat was ook de andere ploegen opgevallen, want met name het VAS-team hing als los zand aan elkaar wat ook aan de resultaten was te zien met als gunstige uitzondering het spel van Pim Ghijsen aan het 1ste bord.
Ook de 7e ronde ging weer voorspoedig en in no-time stond de 4-0 overwinning tegen de verbouwereerde mannen van Helsinki 2 op het scorebord.
‘s Middags een excursie naar het oude vestingstadje Friesach, waar in vroegere tijden de Dominicaner monniken hun domicilie hadden. De rit van 70 km ging langs smalle weggetjes, maar de ervaren buschauffeur loodste de bus bijna achteloos overal langs. De gids in de bus was niet te stoppen in het uitleggen van allerlei in mijn ogen onbelangrijke informatie, want er was genoeg te zien.
Ook bracht ik nog een bezoek aan Pörtschach waar vrienden uit Rotterdam 40 jaar terug hun huwelijksreis hadden doorgebracht. Nostalgisch waren de foto’s van het hotel waar zich dit had afgespeeld.
Het sterke Noorwegen 1 was onze opponent in de 8e ronde en hoewel ik van de sterke Helge Gundersen verloor had ik over deze partij toch een goed gevoel, want heel lang kon ik gelijk opgaan en waren er aan beide kanten winstkansen. Ook in de prettige analyse van ruim een half uur was er wederzijds respect. Dat er met 3-1 werd verloren was geen schande, waarbij de remise van Ben aan bord 1 tegen FM Ragnar Hoen een prima verdienste was.
Na de wedstrijd wilde Otto,Ben en Wim Vink (speler van DD) een stukje in de omgeving toeren, maar we gingen wat laat weg Door de gezellige maaltijd onderweg was het wat laat geworden en de weg terug in het donker met zijn vele bochten af en toe best gevaarlijk. Rond 22.00 uur keerden we heelhuids terug in ons hotel.
De laatste ronde op 2e Paasdag was weer tegen een lokaal team van Admira Villach, waarbij ik aan het 2e bord Hans Turian tegenover me kreeg, die op dat moment al 6 uit 8 had. In een zeer spannende partij leek ik aan het langste eind te trekken , maar een irritante doorgebroken pion op c2 verlamde mijn hele stelling, alhoewel ik een kwal en 2 pionnen voorstond. In de tijdnoodfase vond ik een sluitende verdediging en behaalde een dikverdiende remise. Met mijn score van 4 uit 9 kan ik terugkijken op een zeer geslaagd toernooi. De scores van mijn teamgenoten waren als volgt: Ben 4 uit 9, Frans 6 uit 9 en Otto 5½ uit 9.
Bij VAS leverde Pim Ghijsen met 5½ uit 8 aan het eerste bord een uitmuntend resultaat.
Van de 54 ploegen eindigde het Oranjeteam op een 17e plaats( 11 plaatsen hoger dan geplaatst) en kreeg van de organisatie daarvoor ook een prijs in de vorm van een pennenset en een mooi fotoboek van de sponsor. De fotosessie na afloop en het geweldige diner was aan iedereen wel besteed. Voor mij smaakt dit naar meer en volgend jaar zal ik zeker weer van de partij zijn maar dan weer in Dresden.
De volgende morgen ging de trein weer even over 9.00u en met een overstap in Mannheim kwam ik dinsdag 14 april om 22.45u weer terug in Hoorn, waar Yvonne als altijd met de auto mij stond op te wachten.
Een prachtig ervaring zo’n schaakvakantie .Dit had ik niet graag willen missen.
De partijen kunnen allemaal nagespeeld worden of worden gedownload wie er in is geïnteresseerd via de website: http://www.velden-schach.at/europaeische-senioren-mannschaftsmeisterschaft.