Caïssa 2 en Aartswoud 2 in evenwicht.

In de tweede ronde van de eerste klasse A trad Caïssa 2 aan tegen de buren van Aartswoud 2. De streekderby in de Huesmolen bleef onbeslist. Aan het eind van de avond stond er 4-4 op het formulier.

De avond begon met een "leermoment". Captain Erwin Brouwer stond voor zijn eerste thuiswedstrijd en moest meteen ondervinden dat er geen wedstrijdformulieren aanwezig waren. Misschien zochten we niet goed, want normaal gesproken zijn ze er altijd, maar dit keer wilden ze niet verschijnen. Gelukkig hielp dubbellid Sjoerd Kelder ons uit de brand door een formulierenboek van de Eenhoorn uit te lenen. Wat beter was dat Erwin kon beschikken over een volledige selectie, maar ook de spelers uit Hoogwoud waren op volle oorlogssterkte, ondanks het gegeven dat zij normaal op vrijdag de degens kruisen. 

Het eerste belangrijke moment in de partij trad op toen Hans de Vries in een heel behoorlijke stelling een familieschaak toe liet. Het paard van Lukas Boots keek beide torens aan en met genoegen verruilde hij het knol voor één van hen. Voor Hans het begin van een moeilijke avond.

Rond tien uur viel de eerste beslissing. Bas van den Berg had tegen Roskam (+200 Elo) een rustige stelling opgebouwd. Bas had een dubbelpion maar controleerde ook het grootste deel van het bord. Voor de remise hoeft Bas zich niet te schamen. 

Frans Kragten had goed geopend en meer initiatief en ruimte maar tegen de tijd dat Bas uit was, was er toch een beetje de klad in gekomen. Zwart had het spel naar zich toegetrokken en Frans had druk op de g lijn maar ook twee geïsoleerde pionnen op de koningsvleugel. Erwin had tegen Bob Klein een in elkaar geschoven stelling, van een type waarin paarden zich prima thuis voelen. Helaas had Erwin wel wat minder ruimte en vooral de loper op c8 mag gevoeglijk als "slecht" worden gekwalificeerd. Gerrit Roos had een aardige stelling vooral doordat hij zijn pionnen op de damevleugel aan het werk had gezet. Daar stond een tijdje een dubbelpion tegenover. Ook moest hij op de koningsvleugel blijven opletten. Arnold had natuurlijk Morra geopend. Het Morra gambiet is genoemd naar een internationaal toernooi uit 1690 in een dorpje met die naam in de gemeente Dongeradeel, waar een zekere Arnoldus Gerritzoon Wolphus, toentertijd een veelbelovend jong talent, er veel succes mee had. Morra is hierdoor ondanks het geringe inwoneraantal van 200 de enige plaats in Friesland die het tot de openingstheorie heeft geschopt. Het Morra gaat er van uit dat ten koste van een pion een beslissend positioneel voordeel wordt bereikt. Dit was bij Arnold tot op zekere hoogte het geval. De pion was verloren alleen was het beslissende voordeel nog niet zo duidelijk. Dirk had op bord 1 tegen Yvo Veenis geen stellingzorgen. Het enige probleem kon er in schuilen dat hij minder tijd had. Zelf stond ik beter en initiatiefrijker maar het was ook een stelling die moeilijk te verzilveren was. Voor zowel mij als Peter Couwenhoven gold "blijf zitten waar je zit en verroer geen lid" want wie op avontuur zou gaan zou zichzelf in grote problemen storten. Beide hadden daar geen zin in dus besloten we tot remise. Met tegenzin mijnerzijds want gezien de stand op de andere borden kon het nog wel eens een zware kluif worden.

Dat viel gelukkig mee. Frans moest enkele malen met de koning rennen om mat te voorkomen, en hij stond ook een tijd een pion achter maar hij wist het remise te houden. Gerrit brak door op de damevleugel en won vervolgens snel de partij. Zo stond het zo maar 2½-1½. Arnold was een stuk voorgekomen met een dijk van een stelling (achteraf verklaarde hij dat de stelling na 3…. dxc3 geforceerd uit is, hetgeen ik niet wist) en voerde de stelling op naar 3½-1½.

Bij Dirk was de stelling volledig in evenwicht. Yvo Veenis bood remise aan en na enig overleg nam Dirk het aan. Dat overleg was nodig omdat de situatie op de resterende twee borden niet aangenaam was. Maar niet verliezen kan in deze situatie belangrijker zijn dan winnen, en de tegenstander is op papier ruim sterker. Dus aangenomen en 4-2.

De andere twee borden hadden weinig kans en konden niet de volle winst veiligstellen. Erwin was langzaam van het bord gedrukt. Hij kon het een flinke tijd keepen maar uiteindelijk kwam de dame binnen, en creëerden paard en toren een niet pareerbare dreiging op de zwakke zwarte loper. De vreselijke gevolgen wachtte Erwin niet verder af. Hans stond lang straalverloren met een kwaliteit en een paar pionnen achter, maar Lukas Boots gebruikte veel tijd. Wellicht kon Hans net lang genoeg klieren en etteren om hem door de vlag te jagen of in tijdnood te laten blunderen. Helaas, Hans’ etterpaard werd geruild en het resterende eindspel was te eenvoudig om te verprutsen. 4-4 dus.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *