Velen geloven dat het getal 13 ongeluk brengt. Het is niet waar, 13 brengt geluk. Twaalf maal speelde Caïssa dit seizoen een externe wedstrijd en in die twaalf duels kwam Caïssa niet één maal tot de volle winst. De dertiende keer was het wel raak. Caïssa 2 won in Schagen een bloedstollend duel tegen MAC met het kleinst mogelijke verschil. Ik raad Amerikaanse hotels en kantoren aan om al hun verdiepingen 13 te nummeren.
Het begin van de wedstrijd was wat rommelig. De meeste spelers van Magnus Anna Paulowna Combinatie waren ruim na het begintijdstip aanwezig. Aart Strik moest onderweg eerst de politie afschudden en de tegenstander van Bas van den Berg, Wim Smit, maakte het echt bont. Hij was de wedstrijd vergeten. Aangezien hij voor Anna Paulowna speelt was alsnog naar Schagen rijden nauwelijks een optie dus werd de normaal gesproken niet spelende wedstrijdleider Marcel Scholten ingeschoven en moest deze met 10 minuten minder proberen er het beste van te maken. Gerrit Roos speelde tegen Jeroen Stellingsma (een prima naam voor een schaker) die toen ook pas net was aangeschoven.
Het duurde lang voor er een resultaat was maar de eerste beslissing viel aan het bord van Bas. Met wit had hij langdurig het initiatief in een Siciliaan en toen zijn laat begonnen tegenstander een wanhoopsoffensief had zien mislukken hield Bas twee stukken over en bracht Caïssa op voorsprong.
Alle andere duels duurden tot ver in de verlenging en de volgorde van de uitslagen is me niet bekend. Ik was namelijk tegen Aart Strik in een zwaar gevecht verwikkeld. Vanaf de eerste zet 1.Pc3 bracht hij me zwaar in de verdrukking en het duurde een paar uur voor ik wat lucht kreeg. Toen ik meende er een beetje uit gekomen te zijn kwam hij met een volgende onaangename verrassing doordat een pion op f3 mijn loper op h1 begon in te sluiten. Met het nodige kunst en vliegwerk en na de nodige gemiste kansen en tijdnood van de competitieleider kon ik wat pionnen verschalken en na het ontsnappen van de loper zowaar het eindspel T+pi – T nog winnen.
Het was niet de enige uitslag die ik niet meteen voorspeld zou hebben. Frans Kragten had op bord twee steeds een initiatiefrijke stelling. Maar op een kwaad moment kwam Jos Hendriks met een vervelend paard de stelling onveilig maken. Het paard werd wel teruggedreven maar Frans kwam nooit meer echt terug in de partij. Invaller Jan Haijer was de ander die steeds een aardige stelling had. Hij had wit, initiatief, ontwikkeling en tegenstander Niels Wijntjes, die eveneens een invaller was, had twee geïsoleerde pionnen op de damevleugel. Helaas kon Niels het tij laten keren en langzaam het initiatief overnemen, om uiteindelijk nog de winst bij te schrijven.
Daar stond Erwin Brouwer tegenover die in de eerste helft partij tamelijk gedrongen stond. Tegenstander Thomas Weil had vooral een sterk centrum. Maar Erwin wurmde zich er uit en na wat stukruil zag de stelling er al weer wat beter uit. Erwin kwam er uiteindelijk helemaal uit en sleepte tegen deze tegenstander met een flink hogere rating een belangrijk punt binnen voor Caïssa 2.
Dirk Lont is onze stabiele man aan het eerste bord. Hij haalde twee solide remises tegen spelers van rond de 2000 in de eerste rondes, en tegen de MAC topman Enrico van Egmond leek er niks aan de hand. Dirk had een degelijke stelling en Enrico had een dubbelpion en een geïsoleerde pion. Niks aan het handje en hoewel een winstweg waarschijnlijk lastig te vinden was zag het er naar uit dat Dirk het makkelijk remise ging houden. Eén misgreep in de knock-out fase was genoeg om die droom in duigen te laten vallen. De kracht van spelers als Van Egmond blijkt vaak uit het hebben van zeven levens, en ook nu was dat dus weer zo.
Hans de Vries had een lastige avond tegen de jeugdige Jan Pjotr Komen. Met zwart had hij steeds erg weinig ruimte maar nadat de a lijn was opgeruimd kreeg hij met zijn toren op die lijn in elk geval wat tegenspel. De routine van onze interne competitieman leidde uiteindelijk tot de enige remise in de wedstrijd.
Op bord 6 zat Gerrit Roos en daar was het een beetje hetzelfde verhaal als bij Erwin. Jeroen Stellingsma had een prima stelling en Gerrit zat in de verdrukking. Jeroen gebruikte alleen wel heel veel tijd. Hij kwam op een gegeven moment een kwaliteit voor maar Gerrit had een pion terwijl een andere pion zwak was. Dus werd Gerrit nog niet zenuwachtig. Terecht want in de tijdnoodfase kwam Gerrit terug en met 3,5-3,5 op de borden had hij twee pionnen in de plus. Hij liet zich verder niet van de wijs brengen, sleepte de twee punten voor het team in de wacht en bewees daarmee dat 13 een geluksgetal is.
Caïssa 2 heeft nu drie punten en hoewel we nog lang niet veilig zijn hebben we een grote stap gezet in de richting van lijfsbehoud. We hebben drie punten gehaald tegen mede degradatie kandidaten Aartswoud 2 en MAC en zowel zij als wij hebben nog een loodzwaar programma voor de boeg. De volgende wedstrijd is tegen Waagtoren 3, die in de basisopstelling als laagste rating een hogere hebben dan onze hoogste. Met bijvoorbeeld Willem Meyles op bord 6 en de winst van hun 4e tegen ons eerste in het geheugen lijkt het me nauwelijks zinvol om dit achttal te onderschatten.