15 januari was het weer zo ver, één van de mooiste schaaktoernooien van de wereld, Corus, of Hoogovens, zoals nog veel mensen het noemen, ging weer van start. De grootmeester groepen zijn weer fantastisch vertegenwoordigd door sterke en aantrekkelijk spelende grootmeesters en meesters, maar ook de 4 kampen kenden een ongekend sterk deelnemersveld. Wat dacht u van namen als Peter Holscher, Bart Voorn, Sjoerd Kelder en ondergetekende. En dan heb ik Bas Dudink en Abel Romkes nog niet eens vermeld. Vol goede moed vertrokken we naar Wijk aan Zee om Caïssa Hoorns eer te vertegenwoordigen. De eerste wedstrijd verliep voor de meesten teleurstellend. Alleen Bas wist een remise te ontfutselen en Bart won. Sjoerd gebruikte zoveel tijd voor de eerste 5 zetten dat hij in een gruwelijke tijdnood kwam en misgreep. Zelf mocht ik het opnemen tegen een heel lief meisje van net 10 jaar, die mij in 20 zetten verpulverde. Ik had geen idee waar het fout ging. Toen ze me naderhand complimenten gaf over sommige zetten (“dat was wel een goede zet meneer”) werd het verlies alleen maar pijnlijker. Thuis onmiddellijk haar naam gegoogled, bleek ze mee te doen aan het NK voor meisjes tot 12 jaar.Tja… De volgende dag verliep alles een stuk beter. Peter speelde een solide remise, Sjoerd gaf zijn dame voor 3 stukken, kwam vreselijk verloren te staan, maar haalde er remise uit en ik won. Eigenlijk gaf ik een stuk weg, maar toen mijn tegenstander dat stuk ook daadwerkelijk nam, kwam er een geweldige aanval over hem heen, die hij niet meer te boven kwam. Ook Abel en Bas wonnen, dus reden tot vreugde. De laatste dag begon al om 12 uur. Zelf speelde ik een taaie “weinig aan de hand”partij tot mijn tegenstander een “petite combination” toeliet, waardoor ik een stuk won en even later de partij. Sjoerd kwam 5 minuten voordat zijn tijd verstreek de zaal binnen gesneld, zat na 1 zet dus al in tijdnood en werd in een Grünfeld-Indiër van het bord getikt. Abel werd knap 2e door remise te spelen. Bart won wederom en werd met 2.5 punten 1e in zijn groep. Bas verloor, werd evengoed 2e en dan tenslotte Peter. De hele zaal was al uitgespeeld, maar Peter en zijn tegenstander zaten nog, met een paar minuten op de klok, een ingewikkeld eindspel uit spelen. Peter had een pion op promoveren, maar zijn tegenstander had een eeuwig schaak dreiging. Uiteindelijk remise, maar wat een ontzettend spannend eindspel. Ik heb het laatste stukje op film gezet in de hoop dat JP het op de site kwijt kan. Al met al geen onverdienstelijke prestatie van de Caïssianen. Eens kijken of de dag vierkampers en de tien kampers ons dat nadoen. Niels van der Mark