In zijn welkomstwoord veronderstelde wedstrijdleider Gerard Groot dat alleen een score van 7½-½ Caïssa 5 nog voor degradatie zou kunnen behoeden, maar verwachtte niet dat dit zou gebeuren.

Het leek wel of deze woorden voor de spelers van Aris de Heer een extra aanmoediging betekenden. Niet alleen was de ploeg uit Middenbeemster – in tegenstelling tot wat in sommige andere uitwedstrijden het geval was – nu op volle oorlogssterkte aangetreden, maar de spelers gingen er van meet af aan volop tegenaan.

Zo was Jan Tuinstra al binnen het uur door oud-Caïssa-speler Eddy Saraber zodanig in een hoek gedreven dat Jan het niet meer zag zitten en opgaf. In het tweede uur volgden diverse andere Caïssa-spelers zijn voorbeeld en stond het vijfde team halverwege de avond al met 0-5 achter.

Alleen Rob ten Have had een betere stelling dan zijn tegenstander, maar wist geen beslissend voordeel te behalen en moest uiteindelijk in remise berusten. Willem van der Veen stond ook lange tijd heel behoorlijk. Hij werd echter in de slotfase met een vorkje op koning en dame verrast.

De enige partij die toen nog aan de gang was, was die van Gerrit van der Hoff tegen Pieter Worp. Pieter had door goed spel twee vrijpionnen gecreëerd, maar had daarvoor wel erg veel tijd gebruikt. Toen Gerrit in de slotfase de kwaliteit won, bood hij direct remise aan, wat gezien de stand ook meteen werd geaccepteerd.

Zo sloot het vijfde team de bondscompetitie in de derde klasse af met een 1-7 nederlaag. Een duidelijk bewijs dat de ploeg niet op dat niveau thuishoort. Troost is misschien dat dit resultaat ook de degradatie inhoudt.

GERRIT VAN DER HOFF