4 verloren wedstrijden en 2 gelijke spelen waren de schamele oogst van het 4e team tot zo ver. Degradatie was al een feit. Slechts 2 vaste spelers wisten het afgelopen seizoen boven de 50% te scoren, Henk Sijm en Roel Riderickhof, de rest van het team scoorde onder eigen kunnen.
Hoe ga je dan zo’n laatste wedstrijd in, want het doet er allemaal niet meer toe. Onze teamcaptain Jan Schagen kwam met een geniaal idee, een tactische opstelling. Onze eerste 2 borden zouden we opofferen, gezien de hoge ratings van de tegenstander op de eerste borden en de winst moest door de overige teamleden worden binnen gesleept. Vol goede moed vertrokken wij naar Zuid Scharwoude.
Schaakmat 1 speelt in een prachtig nieuw wijkcentrum, de speelzaal was lekker ruim en de borden stonden al klaar. Al spoedig na aanvang van de wedstrijd kwam het eerste succes eraan. Roel overspeelde zijn tegenstander volkomen, die de Aljechin speelde, maar na 2 zetten al uit theorie was. Roel joeg zijn koning het hele bord over en al spoedig moest zijn tegenstander opgeven. Erik speelde een interessante partij tegen een zeer jeugdige speler en de stelling zag er gelijkwaardig uit, maar plots kantelde de hele partij en moest Erik opgeven. De 800 punten ratingverschil klopte niet echt met de realiteit. Spoedig hierna won Rens zijn partij en hadden we weer een lichte voorsprong. Op de eerste 2 borden werden de Caissianen langzaam weggespeeld. Ondanks dapper verzet, moesten Jan en Wout het hoofd buigen. Kort daarna won Henk en was de stand 3 – 3 . Ik had een moeizame partij gespeeld. De aanvalskansen van mijn tegenstander bleken naderhand mee te vallen, maar gedurende de partij kneep ik hem aardig. Ik kno met een mooie zet mijn gedrongen positie bevrijden en ging een kwaliteit winnen. Daartegenover had mijn tegenstander 3 verbonden vrijpionnen. Op dat moment bood hij mij remise aan, wat nu? Alleen Jan was nog bezig, stond wel beter, zo schatte ik snel in. In vol vertrouwen op mijn teamcaptain besloot ik de remise aan te nemen. Bij analyse naderhand (+2.04) bleek dat ik al die centrumpionnen makkelijk had kunnen wegsnoepen. Dat je al zo lang schaakt en er soms nog steeds de ballen van snapt…. Maakt niet uit, want we hadden Jan Schagen nog. Massa’s mensen stonden rondom zijn bord en zagen hoe zijn gewonnen eindspel met enkele magistrale zetten uitspeelde. Een gejuich ging op, Caissa4 had zijn eer gered. Snel werd het scorebord, op ons verzoek, bijgewerkt om dit moment te vereeuwigen.
Volgend jaar in de 4e klasse onderbond rest ons slechts één taak: Promotie. Met Jan Schagen aan het roer gaat dat zeker lukken.
Schaakmat 1 | Caïssa 4 | 3½ – 4½ | |||
1 | Andre Beemsterboer | 1769 | Jan Smink | 1564 | 1-0 |
2 | Arjen van Verseveld | 1784 | Wout Druijf | 1543 | 1-0 |
3 | Henk de Graaf | 1584 | Jan Schagen | 1622 | 0-1 |
4 | Frans Scholtes | 1587 | Henk Sijm | 1583 | 0-1 |
5 | J. Landman | 1545 | Niels van der Mark | 1550 | ½-½ |
6 | David Zegers | 822 | Erik Pot | 1601 | 1-0 |
7 | Siem Hansen | 1251 | Roel Ridderikhoff | 1623 | 0-1 |
8 | A.M. van Kleef 1498 | Rens van der Klei | 1572 | 0-1 | |
1436 | 1582 |