Met een zinderende ontknoping in de hoogste groep en twee echte finales in de twee andere poules heeft het open Hoorns kampioenschap 2010 een spectaculaire slotavond gekregen. De titel ging naar Tom Balla, de overige winnaars waren Ben Zuurveld en Abel Romkes.
Nu met foto’s!
Wedstrijdleider Gerard Groot had het in zijn openingswoord voor aanvang van de zevende ronde al aangekondigd. ,,Er liggen een paar op de loer.’’ Erik van Tooren ging aan kop met een vol punt voorsprong op Tom Balla, Peter Holscher en Marten Ploeger en hij speelde – met zwart – tegen de jongste van zijn drie concurrenten.
Voor de koploper was een remise tegen de als zeventiende geplaatste Marten Ploeger voldoende voor de titel. Maar de jonge Caïssa-speler is een Bird-specialist en met die weinig gespeelde opening weet je nooit waar het naar toe gaat. Dat bleek ook wel. Na het actief maken van de lichte stukken hoopte zwart de koningsvleugel open te breken (7. … h5). Dat werd verhinderd door het opspelen van de centrumpionnen en 9. c4 om diezelfde stukken aan te vallen. Vooral het offensieve pionnenspel van wit kostte de ranglijstaanvoerder met 19. d5xPc6 een paard. Omdat de d-lijn werd geopend, kon Erik niet meer lang rokeren en daar maakte zijn tegenstander optimaal gebruik van. Zwart verloor zijn toren op b8 en keek tegen een mat-in-vier aan.
Marten Ploeger kon vervolgens in de wachtkamer plaatsnemen, want van de titelkandidaten was hij het eerste klaar. Bij een gelijk puntentotaal telt eerst het onderling resultaat en moest hij hopen dat Tom Balla en Peter Holscher niet zouden winnen. Dat gebeurde niet, al had de Eenhoorn-speler geluk dat zijn tegenstander Frans Vlugt zijn dame verspeelde.
Peter Holscher (met zwart) en Holger Bonte maakten er een waar spektakelstuk van. Beiden schuwden de aanval niet. Met dame, toren, paard en vijf pionnen voor elk werden de offensieve bedoelingen nog meer benadrukt. Beslissend was de mogelijkheid voor Peter om dame en toren op de tweede rij te posteren. Voor de witte koning was er geen verdediging meer mogelijk, omdat zijn vorstin en toren ver van de huiselijke haard waren beland.
Met vier man op vijf punten – en geen van alle deelnemers was ongeslagen gebleven – moest Gerard Groot naar de weerstandspunten kijken. De wedstrijdleider had een laptop meegenomen, waardoor snel de eindstand kon worden uitgerekend. Tom Balla (overwinningen ook op Wouter Strating, Marten Ploeger en Peter Holscher, remise tegen Ronald Ritsema en Holger Bonte) had een half weerstandspunt meer dan Marten Ploeger (verder winst op Sjoerd Kelder, Arend Stapel en Jan Veerman en een punt voor een bye): 28½ om 28. Erik van Tooren (maximaal succes tegen Frans Vlugt, Bert Spil, Bart Voorn en
Tom Balla, een halfje tegen Holger Bonte en voor een reglementaire afwezigheid) en Peter Holscher (vol punt tegen Sjoerd Kelder, Bert Spil en Ronald Ritsema, een half punt tegen Bart Voorn en voor een reglementaire afwezigheid) hadden evenveel weerstandspunten: 27½. En zo moest er zelfs naar de volgende kolom, die van de SB-punten, worden gekeken om te bepalen wie derde en wie vierde zou worden.
Met de eindzege van Ben Zuurveld in groep 2 is er voor het eerst sinds vele jaren een speler die tweemaal in die poule op de eerste plaats is geëindigd. In 2000 heette het Hoorns kampioenschap het Flex Open en werd in een hoofdgroep en een promotiegroep gespeeld. Ben kwam in de promotiegroep toen ook uit op 5½ punt. Net als Jan Tuinstra die echter de onderlinge partij had verloren. In ieder geval van 1992 tot en met 2009 kreeg de tweede groep steeds een andere winnaar.
Rondenlang was de spanning groot. Met als climax de stand na vijf ronden, toen vijf spelers met 3½ punt op de gedeelde eerste plaats stonden en drie man met een half punt achterstand volgden.
Erik Romkes (Gerard Groot bij de aanvang: ,,Zowel in groep 2 als in groep 3 prijkt dezelfde naam bovenaan’’; Eriks zoon Abel leidde eveneens) en Ben Zuurveld behoorden tot dat kwintet koplopers. Ze hadden beiden geremiseerd met Jan Schagen en Thomas Balla. Ben was te sterk voor Wim Dijkman en Henk Sijm en deelde het punt met Co Buysman, terwijl Erik Ko van Gent en Jan Smink had verslagen en een halfje tegen Ruud Velthuis in de wacht sleepte.
Van de vijf ranglijstaanvoerder speelden er in de zesde ronde vier tegen elkaar. Ben won van Ruud Velthuis, Erik van Co Buysman. Daardoor kwamen ze met z’n tweeën bovenaan (Thomas Balla bleef op remise steken tegen Niels van der Mark) en kreeg groep 2 een echte finale.
Ben Zuurveld stond aan het witte roer en besloot na 9. … 0-0 niet te rokeren, maar meteen de koningsvleugel onder vuur te nemen. Een open h-lijn en een halfopen g-lijn werkten echter niet in zijn voordeel, omdat twee zwarte paarden vervelend in de stelling waren gegaloppeerd. Toen een van de twee in de stal belandde, kreeg wit groot ruimtelijk voordeel. Na dameruil kwamen twee ijzersterke torens via de g- en h-lijn op de zevende rij terecht. Vervolgens ging de witte loper op de diagonaal a8-h1 meedoen en was er voor zwart geen houden meer aan.
Groep 3 lijkt een mooie poule te worden om jonge schakers ervaring op te laten doen met zevenrondige evenementen. Voor het vijfde jaar op rij telt het open Hoorns kampioenschap drie poules en voor de tweede maal eindigde een jeugdspeler op de eerste plaats. Na Seréyo Bekkink in 2008 (toen 10 jaar) deed nu Abel Romkes (14) het uitstekend.
Aanvankelijk leek het toernooi het kampioenschap van Willem van der Veen te worden. In de eerste vier ronden versloeg de routinier achtereenvolgens Anton Hommes, Gerrit van der Hoff, Wout Druijf en Daniël Koopman en had zo een voorsprong van anderhalve punt op Abel Romkes.
Zijn jonge concurrent was op de eerste drie avonden tweemaal afwezig geweest en kreeg daarvoor alleen in de eerste ronde een reglementaire vergoeding van een half punt. Abel won van Joop Mus en Anton Hommes.
Willem werd in de vijfde ronde verrast door de jongste OHK-deelnemer, Joey Bekkink, en bleef een week later op remise steken tegen Herman Muller. Daardoor kon Abel dankzij triomfen op de jeugdspelers Robbert van Dijkhuizen en Joey Bekkink naast de koploper komen en kreeg ook groep 3 op de laatste avond van het open Hoorns kampioenschap een echte finale.
Willem van der Veen was voor de titelstrijd als eerste geplaatst, Abel Romkes als achtste. De jongste van de twee had in de beslissende partij de zwarte stukken en liet meteen zijn pionnen op de damevleugel oprukken. Hij ontwikkelde alles goed en dat werd redelijk vlot in succes uitbetaald. Zwart kreeg de kans om zijn torens op de open d-lijn te verdubbelen en dat zou voor de witspeler mogelijk vervelende gevolgen kunnen hebben. Maar 21. Pd3-Pc5 bleek echter niet de oplossing voor het probleem. Het paard stond onverdedigd en werd na torenruil op d1 door de zwartveldige loper van Abel geslagen. Toen vervolgens de overgebleven witte toren ingesloten raakte op de zevende rij en wit een kwaliteit verloor, was de strijd beslecht.
Ook in Caïssa’s clubcompetitie had Abel Romkes goed gescoord. Na zijn 75e plaats in 2009 werd hij dit jaar 48e. Liefst twaalf partijen bracht hij tot een goed eind en daar zaten onder meer overwinningen op Gerrit van der Hoff, Jan Kuin, Herman Muller en Frank Tieken bij. Overigens was Abel op het OHK de enige met een score van honderd procent: vijf uit vijf.
Zijn even oude clubgenoot Robbert van Dijkhuizen deed het eveneens keurig met remises tegen Daniël Koopman en Gerrit van der Hoff en een winstpartij tegen Tim Polder. Net als Joey Bekkink die Hans Schouwink en Herman Muller een half en Hero Bos een heel punt afsnoepte. Beide jeugspelers schaken in augustus op een ander ‘Open’: het open Nederlands jeugdkampioenschap in Enschede.