De kwinkslag kwam rond het middernachtelijk uur. Wout Druijf en Wouter Strating vonden ‘Zeven-Eenhoorn’ de juiste kop boven het wedstrijdverslag van Caïssa-De Eenhoorn 3.
Beide leden van de thuisclub keken aan de bar terug op de ongelofelijke uitslag van de topwedstrijd: 7-1. Wout als supporter, Wouter als speler die zojuist Bas Dudink (Eenhoornaar met de hoogste rating) op remise had gehouden.
Aan het begin van de avond was het verschil aanzienlijk kleiner: een half bordpunt. Zowel Caïssa als ‘Driehoorn’ had de eerste drie competitiewedstrijden gewonnen en de winnaar van de Hoornse derby zou een flinke stap in de richting van het kampioenschap maken. Een gelijkspel zou de spanning erin houden. Beide teams krijgen na de jaarwisseling nog te maken met de Helderse outsider MSC, een lastige tegenstander uit Alkmaar en omgeving (Caïssa tegen De Waagtoren 4, De Eenhoorn 3 tegen Opening’64) en een bekende uit West-Friesland: respectievelijk De Groene Zes en KTV.
Maar die bespiegelingen konden na afloop de prullenbak in. Caïssa heeft twee punten en zesenhalve bordpunt meer dan zijn Hoornse concurrent die door het onverwachte verlies van MSC nog stevig op de tweede plaats staat. In februari is Caïssa gastheer voor Morphy Schaakmat Combinatie en als het het duel tegen de Helderse ploeg goed doorstaat, kan er daarna weinig meer misgaan. Op 1 april (geen grap) is in Sint-Pancras de slotronde en wellicht kan na de wedstrijd tegen MSC de supportersbus worden besteld.
Tussen tien en elf uur ging het dinsdagavond ineens hard met de score. Daarvoor hadden Erik van Tooren en Roy Kerkhoven het punt gedeeld. Wit stond in de verdrukking, maar Caïssa’s teamleider overzag een winstgevende zet en moest met remise genoegen nemen.
De eerste partijzege kwam op naam van Marten Ploeger, met zijn negentien jaar dit seizoen debutant in Caïssa 1, de benjamin van het team en met vier uit vier de topscorer. Met zwart schoof hij tegen Kevin Smit – een van de Eenhoornaren in Caïssa’s clubcompetitie – een pion door naar e4, waar die de ontwikkeling van wit hinderde. Na een afruil bleven voor Marten het loperpaar over en voor Kevin loper plus paard. De Caïssa-speler had ondertussen een pion meer, een vrijpion op c5. De e4-pion werkte verlammend voor de samenwerking tussen de witte stukken (de loper op g2 kon niet meedoen), terwijl de Hoornse lopers op b2 en b3 als het ware een halve erehaag vormden voor de vrijpion die alleen ten koste van stukverlies af te stoppen was.
Ton Wessels vergrootte de marge. Met een kwaliteit voor en twee pionnen meer is het plezierig het eindspel in te gaan. Daarin kreeg invaller Niels Out geen enkele kans om wat terug te doen.
De spectaculairste partij was die aan het derde bord: tussen Fred Avis en Sjoerd Kelder. Sjoerd is al jaren deelnemer aan de clubcompetitie van Caïssa en heeft in de recente seizoenen een plus 3-score tegen de voorzitter van de vereniging opgebouwd. Tijd voor revanche dus, moet Fred hebben gedacht en hij pakte dat op een onorthodoxe manier aan. Eerst een onnodig stukverlies, daarna een weldoordacht loperoffer op f3. Dat had kans van slagen, omdat wit zijn toren op a1, zijn paard op b1 en zijn loper op c1 nog niet in het spel had gebracht en ze ook op de beginvelden zou houden. Bovendien stond de Eenhoornse dame op a5 wat ingesloten. Vier stukken die niet meedoen, dat was te veel van het goede en de zwarte aanval kon niet worden afgeslagen: 3½-½.
Peter Holscher koos tegen de aanvalsspeler Seréyo Bekkink voor positioneel spel. Hij bouwde zijn stelling degelijk op, met bijvoorbeeld de rokade pas op de zestiende zet. Toen na een afruil zijn dame en een toren op de c-lijn binnenkwamen, kon de vierde ‘1’ op het wedstrijdformulier.
Johan-Paul Hendriks is eveneens aan een goed bondsseizoen bezig (nog steeds ongeslagen), al had hij tegen Arnold Edeling het geluk dat zijn tegenstander een stuk verspeelde.
Ook Michele Montenegro staat nog steeds op honderd procent, zij het uit drie partijen. Tegen Piet Aardenburg gaf hij met ver opgedrongen pionnen de zwarte stukken weinig mogelijkheden tot manoeuvreren. Beide spelers hadden een dame, toren, drie lichte stukken en zeven pionnen. Toen wit dreigde een paar stukken te winnen, zag zijn tegenstander van verder verzet af. Wouter Strating en Bas Dudink waren als langste bezig. Beiden gaven elkaar weinig toe en remise werd dan ook een logisch resultaat.
Van de top vijf in de eerste klasse A was Caïssa de enige in de vierde ronde die tot winst kwam, waardoor de ploeg nu een duidelijke koppositie inneemt. Overigens is er een kans dat ook de nummer twee promoveert. De NHSB heeft recht op een extra promotieplaats naar de landelijke derde klasse, maar dan is het van belang dat er geen twee NHSB-teams uit de derde klasse (3D en 3E) degraderen. Die mogelijkheid is overigens wel aanwezig. Mocht de extra promotieplaats worden gebruikt, dan promoveert de beste nummer twee (1A of 1B) naar de promotieklasse. Dat zal allemaal rond 1 april duidelijk zijn.
Caïssa-De Eenhoorn 3 7-1:
Peter Holscher (2090)-Seréyo Bekkink (1799)…….1-0
Erik van Tooren (1888)-Roy Kerkhoven (1882)…….½-½
Fred Avis (1935)-Sjoerd Kelder (1789)………….1-0
Ton Wessels (1915)-Niels Out (1738)……………1-0
Wouter Strating (1880)-Bas Dudink (1925)……….½-½
Johan-Paul Hendriks (1843)-Arnold Edeling (1838)..1-0
Marten Ploeger (1825)-Kevin Smit (1828)………..1-0
Michele Montenegro (1852)-Piet Aardenburg (1816)..1-0
Partijen