Er wordt nog even nagepraat over de topper van een week eerder: Caïssa-De Eenhoorn 3. Uitslag: 7-1. Op de website van HSV De Eenhoorn heeft dat tot druk e-mailverkeer geleid en de mooiste opmerking is van Roy Bekkink, als reactie op een reactie van een clubgenoot die voor een extra training pleit. ,,Er komt een straftraining’’, schrijft Roy. ,,Op 7-1.’’ Benieuwd of het achttal die eerste vrijdag (de clubavond van De Eenhoorn) van januari inderdaad aanwezig is.
Ondertussen gaan er bij Caïssa al geluiden op over een spoedige terugkeer naar de promotieklasse. Na enkele seizoenen van sportief kommer en kwel staat het eerste team er met acht uit vier – en een fiks aantal bordpunten meer – goed voor. Maar gebraden eenden vliegen niemand in de mond, je moet nooit de huid verkopen voor de beer geschoten is, aan een goed visser ontglipt wel eens een aal en het beste paard struikelt wel eens.
We gaan even terug in de tijd, het seizoen 2002-2003 om precies te zijn. Na drie ronden heeft Caïssa zes punten, terwijl de volgende tegenstander (VVV 2) puntloos onderaan staat. Maar in die vierde ronde, in De Huesmolen, winnen de Alkmaarders met 3-5. Daarna verliest VVV 2 bijna alles. De resterende 24 partijen leverden slechts vijfenhalf bordpunt op. Die nederlaag kost Caïssa de titel; Het Witte Paard 2 profiteert.
Laten we niet al te somber vooruitkijken. Deze tijd van het jaar staat immers in het teken van een nieuw leven en de beste wensen (en de beste zetten).