Het lijkt er op dat een ieder het dramatisch verlopen vorige seizoen met Caïssa 1 zo snel mogelijk wil vergeten. Anders kan ik niet verklaren waarom nu alles wel lukt, terwijl dat geluk ons vorig jaar ontbrak.

 

Het toch niet heel zwakke MSC moest nu ook ondervinden dat de 7-1 tegen Eenhoorn 3 geen uitschieter was.

In overleg met teamcaptain Erik had ik verzocht om aan bord 2 te mogen zitten, omdat mogelijk tegenstander Cees v/d Zee mijn spel niet zo lag.

 

Topscorer Marten Ploeger was al heel snel klaar, want binnen het uur werd zijn zwakke opponent als het ware vakkundig opgerold. Het is geen toeval meer: met 5 uit 5 topscorer in de 1^e klasse.

 

Niet veel later kon aan bord 5 Michel de felicitaties in ontvangst nemen, toen zijn tegenstander alle complicaties van de stelling niet goed inschatte en pardoes zijn dame weggaf.

Bij mij gebeurde bijna iets identieks . Na 14 zetten maakte Cees in een Damegambiet opening een vingerfout en liet f7 ongedekt. Deze ongelukkige manoeuvre kostte hem kwal en pion .Boos op zichzelf gaf hij meteen op.

Deze voorlopige 3-0 bracht de overige spelers in een soort roes van onoverwinnelijkheid en de situatie aan de overige borden overziend leek er weer een grote overwinning in te zitten.

Alhoewel Fred na de opening een pion verloor en ook Ton kleine problemen met de slimme Tom Adriaanse ondervond was Ton’s remiseaanbod toch wel op zijn plaats.

Ook Johan Paul zit lekker in zijn vel. De gespeelde Siciliaanse opening leverde al gauw voordeel op en met ferme zetten probeerde hij de zwarte koning te overmeesteren. Het materiaal wat hierbij werd buit gemaakt was ruim voldoende om het punt bij te schrijven. En ook JP heeft een score van 4,5 uit 5.!!

Zenuwachtig als altijd maar nu nog meer vanwege de naderende bevallingsdatum van zijn vrouw was het af te wachten of Wouter achter het bord de rust kon bewaren. Dat lukte wonderwel want na een gunstige ruil op a7, waardoor een kleine kwal veroverd werd ontpopte hij zich als een loerend roofdier die zijn tegenstander niet meer liet ontsnappen. Derhalve al 5,5-0.5  (partij hieronder).

Niet veel later kon Fred een achteruit schakende Gallego een stuk ontfutselen en met nog een aantal agressieve zetten helemaal in de tang nemen. Ook deze winst was er vooral één van blakend zelfvertrouwen al hoewel Fred vermoeidheid deed voorkomen.

Dat aan bord 1 spelen ongekende krachten doet loskomen, bewees onze captain Erik. Tegenstander Weber was niet alleen een prettige maar ook een gevaarlijke opponent. De Pirc die op het bord kwam leek Erik minder moeite te kosten dan zijn rivaal. Het slaan op b2 leek gewaagd maar scheen aan alle kanten te kloppen. Weber stak zoveel tijd in zijn stelling dat er rond de 36^e zet meer materiaal verloren ging. (partij onderaan verslag)

Tegen half 12 was de monsterscore 7,5-0,5 een feit en staan we op de drempel van een kampioenschap.

 

Omdat jl. Vrijdag de enig mogelijke concurrent Driehoorn aan trad tegen KTV zou dit bij verlies van Driehoorn al theoretisch het geval zijn. Rond 22.30 uur stapte ik uit nieuwsgierigheid de wat sfeerloze speelzaal binnen bij een stand van 3-0 voor KTV ,waar  Michel ook al als belangstellende rondliep. Aan bord 1 had Adri Haakman Joey Bekkink (jongste zoon van de teamcaptain) bestreden en wat alleen om tactische redenen nog wel eens voorkomt, was hier eigenlijk niet zo net. Om met een ratingverschil van ruim 750 punten elkaar te moeten bekampen is m.i. voor beiden niet zo prettig .

 

Dat de Driehoorn kansloos verloor betekent min of meer dat wij 2 wedstrijden voor het eind voor 90% kampioen zijn en dat mag best een uitzonderlijke prestatie worden genoemd.

Blijft onverlet dat we ook onze laatste 2 wedstrijden winnen willen te beginnen met op 8 maart in Alkmaar tegen de Waagtoren 4.

Weet iedereen nog hoe we daar vorig jaar verloren?

1. Erik van Tooren (1888) – Reinier Weber (2002) 1-0

2. Peter Holscher (2090) – Cees van der Zee (2037) 1-0

3. Fred Avis (1935) – Oscar Gallego (1810) 1-0

4. Ton Wessels (1915) – Tom Adriaans (1874) 0,5-0,5

5. Michel Montenegro (1852) – Harry de Groot (1691) 1-0

6. Wouter Strating (1880) – Hans Dielissen (1687) 1-0

7. Marten Ploeger (1825) – John Vrolijk (1670) 1-0

8. J-P Hendriks (1843) – Jack Klopmeijer (1641) 1-0

 

——————————————————————————————————————

 

7,5-0,5

Partijen.