Hoe zal het Hoornse schaken er over elf jaar uit zien, in 2022? Daar moet ik op deze dinsdag aan denken, nadat de wekelijkse clubavond is geopend met een ernstig praatje.

De besturen van Caïssa, in 1922 opgericht, en HSV De Eenhoorn onderzoeken de mogelijkheden voor een fusie. Voorafgaand aan het op papier zetten van voor- en nadelen is er de wens om dit seizoen al in de bondscompetitie gezamenlijk op te trekken. Niets doen kan betekenen dat de degradatiekansen worden vergroot, terwijl dat bij een evenwichtiger samenstelling van gecombineerde teams te voorkomen is.

Het is vervelend als een ploeg degradeert, terwijl dat niet hoeft. Enkele seizoenen geleden was Caïssa 4 de pineut, terwijl vijf punten werden gepakt van de drie concurrenten. Maar voor een wedstrijd in Warmenhuizen gingen zeven clubgenoten op pad die keurig 3½-3½ speelden. Die lege stoel betekende een nederlaag; bij remise van de achtste man zou Caïssa 4 niet zijn gedegradeerd.

Of die samenwerking voor de bondscompetitie er ook komt, is nog niet bekend. Daar moet draagkracht voor zijn, zoals dat zo mooi heet. De leden zullen zich moeten uitspreken en misschien zien ze de recente ontwikkeling als een eerste stap op weg naar een fusie.

Maar zal dat zo erg zijn? Voor sportverenigingen is er de laatste pakweg vijftien jaar veel veranderd. Ze moeten veel meer hun best doen om leden te behouden, ze zijn nauwer betrokken bij het maatschappelijke leven en de opkomst van internet heeft het pr-landschap omgeploegd. Daar zullen ook de schaakverenigingen uit grote en middelgrote steden rekening mee moeten houden.

Het Verenigd Haarlems Schaakgenootschap (VHS) is in 1896 opgericht, Van Vijanden Vrienden (VVV, uit Alkmaar) in 1906. Met beide clubs die ooit meer dan honderd leden hebben gehad, ging het bergafwaarts en alleen een fusie kon hun historie overeind houden. Zal Caïssa ook in dat schuitje terecht komen of wordt de veilige haven bereikt?

Het Hoornse schaken in 2022 is nog ver weg. Eerst gaan we de negentigste verjaardag vieren.