Soms is de wens de vader van de gedachte. Caïssa doet het bij zijn rentree in de hoogste klasse van de Noordhollandse Schaakbond goed en in een jubileumseizoen denk je dan al gauw aan meer: promotie. Maar na de 2-6 nederlaag tegen De Waagtoren 2 kan daar geen sprake van zijn.

Er viel zaterdag niets af te dingen op de overwinning van de Alkmaarders die een plezierige middag in cultureel centrum De Huesmolen hadden. De Waagtoren 2 bleef door de forse zege in het spoor van De Wijker Toren 2 dat in de promotieklasse een puntje meer heeft. Beide ploegen treffen elkaar de komende ronde in Alkmaar.

Daarnaast versloeg het eerste achttal van De Waagtoren in een regelrecht toptreffen De Eenhoorn 2 met liefst 7½-½. Beide teams gingen in de landelijke derde klasse D aan kop met Santpoort dat verrassend onderuit ging tegen Kennemer Combinatie 3. Het resultaat is dat De Waagtoren nu een punt meer heeft dan het op de tweede plaats staande Zukertort Amstelveen 2 en bovendien 6½ bordpunt meer. Na vijf tweede plaatsen op rij (vanaf de fusie tussen VVV, 0-0-0 en ASG) moet de felbegeerde promotie er nu toch wel in zitten.

In de komende maanden probeert Caïssa met opgeheven hoofd de competitie af te ronden. Nog altijd heeft het een mooie klassering en die blijft met drie punten erbij in de resterende drie wedstrijden gehandhaafd. Maar de concurrentie zit niet stil en het eerstkomende duel, bij ZSC/Saende 3, is meteen al belangrijk. Niet verliezen mag het credo zijn om de gezamenlijke slotronde, met Caïssa als gastvrouw, op plezierige wijze te spelen. Want het tussendoortje tegen Purmerend 2 (dat promotiekansen heeft) geldt als een heel zware opgave.

Het was zaterdagmiddag weer gezellig druk in De Huesmolen, waar ook voor de twee ploegen van De Eenhoorn veel op het spel stond. Gerard Groot, wedstrijdleider bij Caïssa-De Waagtoren 2, gaf meteen al van zijn veelzijdigheid blijk door als digitaleklokkenreparateur te fungeren. Het mankement bleek echter niet te herstellen. De batterijen waren leeg en in de materiaalkast lagen geen volle.

Ondertussen meldde Fred Avis te hopen op een vluggertje. Hij had een verjaardag en een vlotte partij zou hem goed uitkomen. Hij werd op zijn wenken bediend. Bovendien speelde Fred de rol van spion door regelmatig naar de zetten van Wilko van der Gracht (spelend voor De Eenhoorn 2) te kijken. Beiden maken in het West-Fries kampioenschap deel uit van een grote kopgroep en zitten morgen – maandag – tegenover elkaar in Andijk.

Caïssa’s voorzitter bracht de thuisploeg op voorsprong. Hij nam het op tegen Bert Buitink die enkele malen clubkampioen van Caïssa is geweest. Berts laatste jaren bij de club vielen gelijk met Freds jeugdjaren bij Caïssa. Inderdaad: een lange tijd geleden.

Fred gaf in de Ponziani-opening een centrumpion op voor ontwikkelingsvoorsprong. Hij kreeg een sterk loperpaar dat wit dwong tot een aantal geforceerde zetten. De opmars van de zwarte f-pion droeg ook zijn steentje bij tot passief spel en na 21. … Dg5 bleek de Alkmaarse defensie kwetsbaar. Met het antwoord 22. Kf1 (om de aangevallen g-pion te verdedigen) kwam meteen de toren op h1 buitenspel te staan. Een dame-aanval, ondersteund door toren en witveldige loper, werd op fraaie wijze met een matzet bekroond.

Lang kon Caïssa niet genieten van de voorsprong. Holger Bonte, eveneens met zwart, had tegen Marten Coerts een solide muur opgebouwd. Na torenruil nam hij bezit van de open c-lijn, terwijl wit zijn zinnen zette op een wat fragile pion op e6. In plaats van het verdedigen van dat punt koos zwart voor een tegenaanval op de damevleugel. De pion ging eraf en direct had de witspeler een grote dreiging via de open f-lijn met forse materiaalwinst in het vooruitzicht.

Sjoerd Kelder tekende voor zijn derde remise van dit bondsseizoen. Met wit stak hij veel tijd in het opzetten van een stelling met mogelijkheden tegen Henk Westerman, maar het kostte de ervaren Egmonder niet veel moeite om passend tegenspel te bieden. Na een afruil van twee lichte stukken zag het er remise-achtig uit en toen nog eens een wit paard en een zwarte loper naast het bord belandden, hadden beiden geen aanknopingspunten om meer dan een half punt te behalen: 1½-1½.

Toen al was wel duidelijk dat Caïssa aan een moeilijke wedstrijd bezig was. Geen clubgenoot had een stelling die hoop bood op een partijzege. Bart Voorn verrekende zich in de Caro-Kann. Een onnodig loperoffer op f7 kostte hem een stuk tegen Ronald Groot. Het was aardig om met een rokadezet schaak te geven, maar zwart kon alles simpel oplossen. Wit probeerde er nog iets van te maken. Met overtuigend spel gaf zijn Alkmaarse tegenstander Bart geen kans terug te komen.

Ook Dirk Lont en Marten Ploeger bleven met lege handen staan. Dirk en Rob Freer kregen te maken met geïsoleerde d-pionnen die tegenover elkaar stonden. Wit viel de Alkmaarse tweemaal aan, zwart had die voldoende verdedigd. Met de overige stukken werd voorzichtig gemanoeuvreerd, waardoor lange tijd het evenwicht gehandhaafd bleef. Richting Hoornse tijdnood werkten de stukken van de zwartspeler toch wat beter samen en voerde hij de druk op. De partij kreeg een abrupt einde, toen wit een aangevallen loper wilde redden en die er met een schaakje toch vanaf ging.

Voor Dirk van der Meiden leek zaterdag de dag van het paard, want die waren tegen Marten Ploeger erg actief. Met drie sprongen van het damepaard in de eerste vier zetten werd de toon gezet. Zwart (Marten) had het initiatief, al leverde dat nauwelijks voordeel op. Gaandeweg bouwde wit een betere pionnenstructuur op, waardoor het Marten moeite kostte vooral voor zijn lichte stukken goede velden te vinden. Hij wilde winnen, maar de druk over de f-lijn brak hem op. De Alkmaarse e-pion hielp vervolgens mee met het vergroten van de pressie, die twee pionnen opleverde en een geweldige aanvalsstelling.

Peter Holscher en Wim Nieland kennen elkaar onder anderen van het NHSB-kampioenschap voor lenteveteranen. In het Hoornse verpleeghuis Lindendael zegevierde Peter in de afgelopen twee jaar twee keer met wit over Wim. Zaterdag had de Alkmaarse kopman die kleur en andermaal werd het een gelijkopgaande partij. De dames gingen als eersten van het bord, daarna enkele lichte stukken. Met veel pionnen in en rond het centrum verviel voor alletwee de noodzaak om te rokeren, waarna wit zijn pijlen richtte op een achtergebleven pion op de h-lijn. Peter kon die doorschuiven naar het veiliger veld h5, maar daarmee werd veld g5 geschikt voor een sterke Alkmaarse loper. Door de kwaliteit te geven haalde zwart dat gevaar weg en werkte hij toe naar een stelling met twee torens en alleen drie witte pionnen op de damevleugel tegen toren met loper en vier Zwaagse pionnen op de damevleugel. Ook omdat beide torens nog niet goed met elkaar samenwerkten, was het voordeel voor Wim gering en eindigde de strijd in remise.

Erik van Tooren nam het aan het tweede bord op tegen Henry Veneman, de Waagtoren 2-speler met de hoogste rating. Wit gaf in een variant van het Catalaans zijn c-pion voor grip op het centrum. Zwart ging het voordeeltje verdedigen en kreeg een pionnenmeerderheid op de damevleugel. Vrijwel alle stukken werden geruild en uiteindelijk belandden de twee in een dame-eindspel met vijf pionnen elk. Nog altijd was er die Alkmaarse pionnenmeerderheid op de damevleugel (op b4 en c4 tegen een witte op b2) met een aanvallende rol voor de vorstin en het lukte Erik niet die dreiging af te wenden.

Op 10 maart gaat Caïssa naar Zaandam voor het sportieve gevecht tegen het twee punten lager staande ZSC/Saende 3. Omdat nog altijd de kans bestaat dat de nummer acht van de promotieklasse degradeert, moet het Hoornse achttal minimaal gelijkspelen. En dit seizoen heeft het nog geen uitwedstrijd verloren.

Caïssa-De Waagtoren 2 2-6:
Peter Holscher (2142)-Wim Nieland (1987)…………½-½
Erik van Tooren (2013)-Henry Veneman (2079)………0-1
Marten Ploeger (1836)-Dirk van der Meiden (1943)….0-1
Bart Voorn (1864)-Ronald Groot (1949)……………0-1
Holger Bonte (2004)-Marten Coerts (1936)…………0-1
Sjoerd Kelder (1953)-Henk Westerman (1870)……….½-½
Fred Avis (1855)-Bert Buitink (1891)…………….1-0
Dirk Lont (1804)-Rob Freer (1837)……………….0-1