Na 359 van de 360 partijen in de promotieklasse is nog één beslissing niet gevallen. Wie promoveert als nummer twee? Rond de klok van zes uur zijn Henry Veneman (De Waagtoren 2) en Colin Stolwijk (Heerhugowaard) als laatsten van de in september begonnen competitie bezig. Samen hebben ze nog zo’n twee minuten over, als het remise-aanbod van Henry wordt geaccepteerd en zijn ploeg feest mag vieren.
De gezamenlijke slotronde van de tien promotieklassers in het Hoornse cultureel centrum De Huesmolen is een succes. Tachtig schakers zitten in vijf rijen in de Regenboogzaal, waar volop ruimte is om de strijd op alle borden te volgen. Vanwege het 90-jarig bestaan heeft Caïssa de organisatie aangevraagd. Voor de thuisploeg – die overigens op papier een uitwedstrijd tegen Aalsmeer speelt – kan de dag al om twaalf uur niet kapot. Caïssa maakt zijn rentree op het hoogste NHSB-niveau als solide middenmoter, ongeacht de uitslag van de laatste competitiewedstrijd.
Het is overigens de derde keer dat een gezamenlijke slotronde in De Huesmolen plaats heeft. In het seizoen 2007-2008 gebeurde dat op een dinsdagavond, de clubavond van Caïssa. Het won met 5-3 van Bergen en veroverde de titel van de eerste klasse A, waarmee het Hoornse team voor het eerst sinds 1981-1982 in de promotieklasse kwam.
Ook in het seizoen 2009-2010 was er een dinsdagavondse slotronde in Hoorn. Nu draaide alles om Caïssa 2 dat Castricum met 4½-3½ versloeg en die winst was nodig om zich in de eerste klasse A te handhaven. Het Hoornse vlaggenschip eindigde in 1B onderaan, ondanks een ruime zege op Chess Society Zandvoort tijden de gezamenlijke slotronde bij Aalsmeer (de kampioen). Door de prestatie van het tweede behield Caïssa een ploeg op eersteklasseniveau.
Omdat de promotieklasse twee ploegen meer telt dan de eerste klassen, is de speelzaal van Caïssa te klein en wijkt de jubilerende vereniging uit naar de fraaie Regenboogzaal. Ze kan beschikken over materiaal van de Noordhollandse Schaakbond; alle tachtig schakers gebruiken dezelfde borden, stukken en klokken. De opbouwploeg van Caïssa (NHSB- en clubvoorzitter Fred Avis, Co Buysman, Gerard Groot, Bert Spil, Arend Stapel en Arnold van der Wolff) zorgen ervoor dat ruim op tijd alles klaar staat. In de ruimte bij de bar kan het materiaal van Caïssa worden gebruikt om partijen na te spelen en te analyseren.
Even na twaalf uur heet Gerard Groot alle schakers en supporters namens Caïssa welkom. In de loop van de middag zullen met name de jarige club, de latere kampioen De Wijker Toren 2, De Waagtoren 2 en 3, Heerhugowaard en Aartswoud morele steun krijgen van tal van clubgenoten.
Wedstrijdleider Aart Strik geeft de belangen van deze zaterdagmiddag aan. De bovenste vier ploegen spelen tegen elkaar en allevier hebben ze kans om beslag te leggen op een van de twee promotieplaatsen. In de onderste regionen is de wedstrijd ZSC/Saende 3-Aartswoud van belang. Alleen met een grote overwinning kunnen de Zaandammers hun tegenstander op de ranglijst passeren en daarmee de achtste plaats aan Aartswoud overdoen. Die klassering kan degradatie betekenen.
Net als bij de voetbalwedstrijden in de Champions League worden de veertig partijen in De Huesmolen nauwlettend in de gaten gehouden door vier scheidsrechters. Naast Aart Strik zijn ook Gerard Groot, Johan-Paul Hendriks en Paul Roomer als wedstrijdleiders aanwezig. Op de wedstrijdtafel liggen de vijf wedstrijdformulieren en naarmate de middag verstrijkt, komen er steeds meer mensen langs om te kijken hoe de tussenstanden zijn.
Een gezamenlijke slotronde heeft zijn charmes, maar er zijn ook nadelen. De Waagtoren 2 is promotiekandidaat, terwijl De Waagtoren 1 heel dicht bij het kampioenschap van de landelijke derde klasse D zit en op dezelfde middag in de thuiswedstrijd tegen het Amsterdamse Caïssa 4 aan twee bordpunten genoeg heeft voor de titel. De thuiswedstrijd van De Waagtoren 2 wordt in Hoorn gespeeld, maar vroeg in de avond zijn alle Waagtoren-leden welkom in ’t Gulden Vlies (de thuishaven van de Alkmaarse club) om het dubbele succes te vieren.
Naast de uitstraling van het evenement heeft zo’n slotronde als voordeel dat je direct weet hoe de stand van zaken in de andere wedstrijden is. Zo krijgt De Waagtoren 2-routinier Bert Buitink, overigens oud-lid van het Hoornse Caïssa, een remise-aanbod van Karel Keesman. De stand in het duel tegen Heerhugowaard is 0-0, terwijl de concurrenten Purmerend 2 en De Wijker Toren 2 ook nog met z’n achten bezig zijn. Bert overlegt met zijn teamleider. De stelling ziet er enigszins remise-achtig uit met twee torens en een gelijk aantal pionnen voor elk, terwijl Bert een loper heeft en Karel een paard. Het besluit valt om door te spelen en naar later zal blijken terecht: de Heerhugowaarder verliest.
Bij Aalsmeer-Caïssa is er een andere vorm van overleg. Bij de eerste tijdcontrole valt de vlag van Elham Wasei (aan het zevende bord bij de thuisploeg en spelend tegen Dirk Lont) en de vraag is of de veertig zetten zijn gehaald. Elham hoefde zijn laatste zetten niet te noteren, maar Caïssa’s opbouwmedewerker Arnold van der Wolff heeft meegeschreven en met Elhams teamgenoot Willem Hensbergen en de wedstrijdleiders Aart Strik en Gerard Groot erbij wordt in alle rust de partij op het – vrije – achtste bord gereconstrueerd. De laatste zet van de Aalsmeer-speler is de 42e; beiden kunnen verder schaken en zullen later remise overeen komen.
Een van de vijf in de wedstrijd. Caïssa-invaller Erik Romkes en Aalsmeer-invaller Huup Joosten zijn als eersten van de tachtig schakers klaar. Hun stelling na een uur nadenken trekt veel belangstelling. Erik lijkt veel materiaal te gaan verliezen, maar kan met eeuwig schaak het halve punt redden. Zo zoon, zo vader. Zoon Abel heeft in twee eerdere invalbeurten in Caïssa 1 ook remise gespeeld.
Remise is ook het resultaat van Caïssa’s tweede invaller Bert Spil. Hij neemt het op tegen Piet Geertsema, de clubkampioen van de Hoornse club in het seizoen 1979-1980. Voorzitter Fred Avis en gelegenheidskopman Sjoerd Kelder remiseren eveneens. Tegenover de winst van Holger Bonte staan twee verliespartijen, maar de 3½-4½ nederlaag kan de vreugde over een goed seizoen niet temperen.
Naarmate de uren verstrijken komt er steeds meer publiek bij steeds minder borden. De uitgespeelde schakers willen niets missen van de ontknoping en de laatste zetten van Henry Veneman en Colin Stolwijk worden door zeker veertig man gevolgd.
Iets eerder op de middag is De Wijker Toren 2 te sterk voor Purmerend 2, waardoor de Beverwijkers de kampioensvlag mogen hijsen. Maar naast vreugde is er ook teleurstelling. ZSC/Saende 3 verslaat Aartswoud met 5-3 en komt enkele bordpunten te kort om zich te handhaven. Want pakweg veertig kilometer zuidelijker – in Amsterdam – zegeviert VAS 2 over Het Witte Paard, waardoor het Zaanse team als derde NHSB-ploeg uit de landelijke competitie degradeert. Voor de promotieklasse heeft dat als consequentie dat de nummer acht (ZSC/Saende 3) ook de verplichte stap omlaag moet maken.
En in de lagere NHSB-klassen pakt de versterkte degradatie voor West-Friese achttallen slecht uit. KTV (Enkhuizen) is in beide eerste klassen de slechtste nummer zes, Schaaklust (Andijk) in de vier tweede klassen en KTV 2 in de vierde derde klassen. Dat is het nadeel van het systeem met zestien landelijke degradatieplaatsen en dertien KNSB-afdelingen.