Caïssa 2 in zenuwslopende slotfase langs de Waagtoren 6

De eerste thuiswedstrijd van dit seizoen moest er aangetreden worden tegen het 6e team van fusieclub De Waagtoren uit Alkmaar.Op papier zou deze klus voor de ervaren mannen van dit team geen onoverkomelijk hindernis moeten zijn, maar om onderschatting te voorkomen had ik niemand van tevoren gewezen op het grote ratingverschil wat op diverse borden aanwezig was. En dit was ook een uitgelezen dag om de nederlaag uit de eerste wedstrijd helemaal te vergeten. Nadat even na achten ieder achter de borden had plaats genomen, ontspon zich een wedstrijd die menig geïnteresseerde maar vooral mij extra hartkloppingen deed veroorzaken. Juist als teamcaptain is het evident om zelf geen partij te hebben, waardoor ik zoveel mogelijk betrokken blijf bij de stand op de borden en zo de spelers de indruk geef het teambelang goed in de gaten te houden. Juist zo belangrijk als het gaat om het aannemen /weigeren van een remiseaanbod.

Even na 21.00 u opende kopman Bert Spil de score door geklungel van zijn tegenstander snel en afdoende af te straffen. Een lekkere opsteker weliswaar maar aan de andere borden was de strijd in volle gang en was er over de afloop nog niets te melden.

Aan bord 5 was Aad Laan in zijn geliefde Konings-Indisch terecht gekomen en met zwart voelt hij zich daarin als een vis in het water. Zwart valt aan op de koningsvleugel en wit verschaft zich met c5 ruimte aan de andere zijde. Maar op een of andere duistere wijze verzuimde Aad de stelling met f4 dicht te schuiven, waardoor wit de kans kreeg om het centrum te openen. Een vreemde torenzet kostte een stuk en niet veel later de partij. De korte analyse na afloop toonde aan dat hij eigenlijk zichzelf om zeep heeft geholpen.

Aan bord 7 had Hans de Vries vanuit een damegambiet een solide stelling opgebouwd met als minpuntje de slechte loper op b7, maar de man in vorm voelt zich in dit soort stellingen erg op zijn gemak. Zeer onverwachts kreeg hij op d5 een stukoffer naar zijn hoofd, wat er op het eerste gezicht winnend uitzag. Na lang nadenken besloot hij dit stukoffer aan te nemen en wat bleek, hij had beter gerekend dan zijn opponent. De hele afwikkeling leverde hem stuk tegen 3 pionnen op, wat er zeer hoopvol uitzag en ik durf te zeggen :winnend. Maar door al te gulzig een pion op b4 mee te snoepen ontsnapte zijn tegenstander met eeuwig schaak.

Waar zijn de tijden gebleven dat Arnold v/d Wolff met wit bijna niet te kloppen was. Nog steeds speelt hij de opening agressief en ditmaal kwam er  een koningsgambiet op het bord waar een pion meer of minder er niet toe doet. Alleen trof hij het niet een tegenstander te hebben die  koud noch warm  werd van al deze escapades. Arnold bleef zodoende de gehele partij een pion achter zonder echt in verliesgevaar te zijn geweest. Remise was dus een logische uitslag.

Aan bord 2 had Ton van Dijk halverwege de avond een remiseaanbod gehad en gezien zijn materiaal en stellingvoordeel dit bod terecht afgeslagen. Eigenlijk wel een beetje gênant dat zo,n bod gedaan wordt in een bijna verloren stand. Niet veel later kon Ton het punt inderdaad incasseren. Met een 3-2 voorsprong was er rond elven nog steeds niets te zeggen over een mogelijke eindstand.

Erwin Brouwer was vol vertrouwen om in zijn externe debuut voor Caïssa de vorm uit de interne te etaleren. Het pionoffer na een Scandinavische opening op e6 zag er zeer veelbelovend uit, maar de juiste voortzetting werd niet gevonden mede ook door het prima verdedigen van zijn tegenstander. Toen er in tijdnood een stuk verloren ging moest hij even later de vlag strijken.

Met een stand van 3-3 moesten Gerrit Roos en JP Hendriks ervoor zorgen dat er tenminste 1½ punt zou worden gescoord. Normaliter zou dat geen probleem moeten zijn, maar het vertrouwen van JP in eigen kunnen lijkt met de week minder te worden, gezien zijn vraag of hij een remise kon aanbieden in een stand die niet veel hoop op meer gaf. In het dubbele toreneindspel kreeg hij plots de kans op voordeel toen zijn tegenstander nog nooit van en passant slaan gehoord scheen te hebben.

Even hiervoor liet Gerrit de toeschouwers sidderen. Geconcentreerd spelend zette hij zijn opponent vanaf het begin onder druk en vooral pion c7 moest het ontgelden. Dit alles had veel tijd gevreten en het was maar te hopen dat dit tijdtekort hem niet zou opbreken.Een prachtig ruimingsoffer verschafte hem prima velden voor zijn stukken, die eendrachtig samenwerkend het matnet deden sluiten. Na deze hectische slotfase kon ook JP tegen middernacht het punt bijschrijven en was de 5-3 overwinning een feit.

 

Over 3 weken op 25 november wacht ons alweer de 3e wedstrijd nl. tegen de Strandloper uit Petten, dat fier op kop gaat met 4 punten. Als de inzet net zo goed is, is ook deze tegenstander te verslaan.

  

1. Bert Spil         (1796) – Arie Boots              (1686)      1-0

2. Ton v.Dijk        (1754) – Guido Florijn           (1731)      1-0

3. Erwin Brouwer     (1702) – Jeroen v.Meeuwen        (1719)      0-1

4. Arnold v/d Wolff  (1816) – Andre Bremmers          (1636)      ½-½

5. Aad Laan          (1823) – Ger Peereboom           (1661)      0-1

6. JP Hendriks       (1765) – Henk Kleijn             (1465)      1-0

7. Hans de Vries     (1770) – Ton Verhagen            (1560)      ½-½

8. Gerrit Roos       (1747) – Klaas Silver            (1585)      1-0

 

Totaal:       5-3

Caïssa 2 redt de eer

Ver weg van de feestavond in De Huesmolen sloot Caïssa 2 de bondscompetitie af tegen De Waagtoren 4. De gezamenlijke slotronde van de eerste klasse B was in het Bloemendaalse woonzorgcentrum De Rijp. Het Hoornse achttal speelde officieel een uitwedstrijd en sloot het verblijf op het op een na hoogste NHSB-niveau eervol af: 2½-5½

Continue reading

Het zit ook niet mee.

Het zit Caïssa 2 ook niet mee. Voor de vijfde maal in de competitie moet het een kleine nederlaag incasseren. Was er in een aantal van de vorige rondes weinig op een nederlaag af te dingen; dit keer, tegen Volendam, lagen we echt op koers voor een mooie overwinning. Maar aan het eind van de avond stonden we met met 3½ bordpunt toch weer met lege handen. Met dit resultaat is Caissa 2 gedegradeerd.

Continue reading

Dure nederlaag

Caïssa 2 zit zwaar in de problemen. De titanenstrijd tussen de nummer 7 en de nummer 8 Excelsior in Heemskerk eindigde in een 5-3 overwinning voor de thuisspelende ploeg. Alleen als er een paar wonderen gebeuren kan het onfortuinlijke Hoornse team overleven in de eerste klasse; anders rest ons slechts een terugkeer naar het niveau waar we al zo lang geacteerd hebben.

Continue reading

Zware bevalling, mooie baby

9 Oktober was de datum waarop in de Huesmolen de tweede wedstrijd van Caïssa 2 op het programma stond. De bezoekers kwamen uit Castricum en waren lid van het eerste team van de gelijknamige club. Castricum had net als Caïssa 2 het eerste duel het onderspit moeten delven, maar de gemiddelde rating van de Castricumers lag wel 80 punten boven de onze. Alle reden om aan te nemen dat het een pittige avond zou worden.

Continue reading