Caïssa 2 heeft zijn eerste duel in de eerste klasse in Zandvoort verloren met 5-3.

Natuurlijk zijn we vorig jaar na een turbulente ontknoping van de competitie gepromoveerd. Dat betekent voor dit seizoen betere oppositie, en grotere reisafstanden. We kunnen ons maar beter een abonnement voor de regio Kennemerland bestellen want onze uitwedstrijden gaan naar Heemskerk, twee keer Haarlem en voor deze eerste ronde mochten we aantreden in "De Vereeniging" in Zandvoort.

Qua samenstelling is Caïssa 2 nauwelijks veranderd. Wouter Strating is na een uitstekend seizoen toegelaten tot het elitekorps, en hij is opgevolgd door Bas van den Berg, die vorig jaar een sabattical had op het gebied van de externe. Voor de rest zijn de basisspelers van vorig jaar dezelfde als nu. Een teken van goede motivatie. Wel moest het tweede op zoek naar een nieuwe teamcaptain. Omdat we op hetzelfde niveau als het eerste spelen werd het voor Peter Holscher moeilijker om dit jaar ook weer de rol van non-playing captain te vervullen maar in de persoon van Dirk Lont hebben we een prima opvolger.

Eigenlijk begon de wedstrijd al op afgelopen dinsdag in de Huesmolen. Op verzoek van Chess Society werd één partij vooruit gespeeld. Aad Laan werd tamelijk hardhandig van het bord gezet.

Ook de wedstrijd in Zandvoort liet zeker aanvankelijk zien dat we het zwaarder zullen krijgen als voorheen. Chess Society eindigde vorig jaar als derde, en is naar verwachting dus zeker niet de zwakste tegenstander. Hans de Vries had een rampzalige opening waarin hij binnen de kortste keren een kwal en twee pionnen minder had. "Ben je voor Sinterklaas aan het oefenen?", vroeg ik hem. Veel andere stellingen zagen er wat gedrukt uit. Ik had één van de betere stellingen omdat de Blackmar Diemer (waarom speelt iedereen altijd van die hakkietakkiegambieten tegen mij?) van mijn tegenstander niet geweldig had uitgepakt.

Maar het team toonde verbaarheid. Gerard ging naar remise toen er een stelling ontstond waarin hij een stuk had tegen drie pionnen. Bas vierde zijn rentree met een mooie overwinning door steeds meer ruimte te veroveren, en uiteindelijk was een pionnenovermacht op de damevleugel aanleiding tot de gelijkmaker. Halverwege de avond zag het er allemaal best wel redelijk uit.

Maar gaandeweg de avond werd het minder. Dirk verloor een batterij pionnen, ik verspeelde mijn voordeel met een enkele weloverwogen blunder en de situatie bij Hans was nog steeds ernstig, al had hij een pion teruggewonnen. Bert Spil, op bord één tegen een tegenstander die qua rating twee maten te groot was, speelde echter heel verdienstelijk en kon na 2½ uur hopen op een verrassing. Gerrit had een pion gewonnen maar daar stond wel een ver opgerukte pion van zijn tegenstander tegenover.

Nadat ik een trucje had gemist en een toren mocht inleveren en Dirk zijn ingecalculeerde nul had gehaald kon Gerrit zijn partij netjes tot winst omzetten. Bert moest in het verre eindspel toch zijn meerdere erkennen in zijn tegenstander. Hans kon echter nog verrassen. In het verre eindspel kreeg hij de kwaliteit terug en het resterende eindspel met een pion minder kon hij keepen. "Wie is er nou Sinterklaas?" voegde hij mij na afloop toe. Bedankt Hans.