Wat in de zomer een loom en slaperig stadje is

 Wat in de zomer een loom en slaperig stadje is, blijkt in januari al tientallen jaren te veranderen in een drukke vakantieplaats. Van heinde en ver komen de liefhebbers alsmede de fanatieke beoefenaars van de schaaksport naar de Moriaan om de beste spelers van de wereld live te aanschouwen of op een wat lager niveau elkaar’s krachten te meten.

Met de grote afvaardiging van Caïssa was Westfriesland koploper wat betreft het aantal deelnemers uit Noord-Holland. Want niet alleen in de tienkampen , maar eerder in de week waren Caïssianen actief in de 4-kampen. Al weken van tevoren was een ieder wiens deelname vast stond bezig om zich zo goed mogelijk voor te bereiden op dit geweldige evenement. Coördinator Fred Avis had de verdeling over de diverse chauffeurs tot ieders tevredenheid gemaakt, dus als een soort taxibedrijf werd iedereen voor een luttele € 5,00 gebracht en gehaald. De zoals vanouds vlekkeloze toernooiorganisatie zorgde er voor dat op de aanmeldingsdag vrijdag 18/1 geen problemen ontstonden. De schok was groot onder het schaakvolk toen bij de opening melding werd gemaakt van het overlijden van oud- wereldkampioen Bobby Fischer, een man die de ouderen onder ons in de jaren 60-70 erg bewonderde om zijn manier van spelen. Zijn gevechten achter het bord tegen de gevestigde Russische school zijn legendarisch.

Zouden de prima prestaties vorig jaar van Wilko v/d Gracht,  Fred Avis, Erik v.Tooren en Aad Laan toeval zijn geweest of konden zij het uitkomen in een hogere klasse waarmaken? De start van Erik was veelbelovend, want na 3 ronden stond de debutant met 2½ punt bovenaan met een prima winst tegen de latere groepswinnaar Ad Kleiberg. (te vinden onder partijen). Wat er in de volgende rondes allemaal gebeurde, blijft een raadsel maar zeker is dat de gemiste winst in ronde 4 doorwerkte op het vervolg in het toernooi. De 6 nederlagen op rij werkten nou niet bepaald motiverend om met plezier aan zijn deelname dit jaar te denken. Uithuilen en opnieuw beginnen is het motto voor 2009.

Fred’s presteren in een sterke groep verraste. Als laagste ratinghouder speelde hij zeer geconcentreerd en was bepaald niet de schaker die op de club vaak als een houwdegen om zich heen mept. Uitstekende winstpartijen tegen oa. Voss, Hummel en de Fransman Mariano (zie partijen) bezorgde hem op de rustdag een koppositie met 4½ punt. Dat er jammer genoeg uit de overige potjes maar een halfje werd gehaald was misschien voor hem zelf teleurstellend, maar ik denk dat hij met dit klassenbehoud toch best tevreden mag zijn.

Het debuut van Wilko in groep 2 (van alle Caïssa spelers het hoogst) ging met vallen en opstaan. Degelijk, solide spelend maar wellicht wel eens te passief werden de 4 punten bij elkaar gesprokkeld. Gezegd moet worden dat zijn partij in de 8e ronde tegen Hugo van Hengel in korte tijd moest worden afgeraffeld. Oorzaak was een grote file onderweg, waardoor het ontstane tijdsnadeel niet meer kon worden goed gemaakt. Hopelijk is zijn rating volgend jaar hoog genoeg om nog eens in groep 2 op te draven.

Over mijn eigen presteren kan ik niet geheel tevreden zijn. Enkele goede partijen (op de site) werden jammer genoeg afgewisseld met 2 zwakke potjes. Tot de laatste ronde had ik promotie in eigen hand, maar tegen mijn naaste concurrent Pieter Roggeveen moest ik toch wel verdiend het loodje leggen. Net zoals in 2007 in de laatste ronde gesneuveld.

Dirk Lont moest hard ervaren dat de strijd in de hogere groepen meedogenloos is en je nergens punten cadeau krijgt. Met 2½ pnt laatste en weer terug naar groep 4. Echter zijn enige overwinning tegen Henk Dissel mag gezien worden (zie partij). Maar naast zijn partij tegen Haakman in de laatste ronde, die in gewonnen positie remise werd gegeven, werden er ook nog 2 beter staande stellingen in tijdnood verpest.

Ook het spel van oud-clubgenoot Adri Haakman vertoonde zwakheden, waarbij opviel dat zijn spel met de witte stukken duidelijk verzorgder is. Een uitzondering was zijn optreden uit een 1ste ronde partij tegen groepswinnaar Theo Slisser, waarbij heel slim werd geprofiteerd van één zwakke zet van zijn opponent. Uiterst leerzaam ivm met de belangrijke bondswedstrijd tegen KTV op 15 februari.

In groep 4 was het optreden van Eenhoornspeler Jasper Seelemeijer, ons oud-lid Willem Meyles en Piet Aardenburg te bewonderen. Jasper straalde vóór het toernooi veel zelfvertrouwen uit en was er van overtuigd dat promotie mogelijk was. Dat hij dat inderdaad realiseerde was zeer prettig, omdat naast wat geluk maar zeer zeker zijn goede spel het belangrijkste was. Zijn beste partij op de site (met een leuk einde).

Het opportune spel van Willem is de meeste onder ons wel bekend. Vaak erg attractief, maar ook onvoorspelbaar wat de resultaten betreft. Enigszins uit het oog verloren door zijn verhuizing naar Heiloo liet hij in deze klasse zien het schaken niet verleerd te zijn. Met zijn 3e plaats in de eindrangschikking miste hij net de promotie.

Piet was redelijk tevreden, maar kwam  vaak in aantrekkelijke stellingen in tijdnood en moest dan toch nog de vlag strijken of genoegen nemen met remise. Zijn plusscore zorgde voor handhaving (zie partij)

Voor de niet-rokers was het een “verademing” dat er in de bar niet meer mocht worden gerookt en had men de zg hotspot buiten de Moriaan neergezet, waar de fervente rokers aan hun trekken konden komen. De in de voortent aanwezige boekenstands zorgde voor genoeg reuring onder de liefhebbers. Tevens waren er onder de supervisie van Eenhoornspeler Daan Zult enkele Pc’s geplaatst, waar het mogelijk was om in zo’n kort mogelijke tijd problemen op te lossen. Degene die aan het einde van het toernooi dit het snelste had gedaan ontving een aardig geldbedrag. Mijn veelal lange partijen gaven te weinig tijd om hieraan mee te doen.

In de groepen 5 acteerde Aad Laan, Gerard Groot en Co Pater. Na zijn promotie vorig jaar was Aad er niet zo gerust op of deze deelname net zo voorspoedig zou verlopen, maar daar bleek in partijen niets van te merken. Een frisse openingsbehandeling en net iets meer veine in zijn combinaties zorgde voor een aantal leuke overwinningen, welke op de site staan. Zijn 2e plaats deed hem wederom promoveren. Hulde.

Gerard bleek in deze groep prima op zijn plek. Snelle zeges in korte partijen (zie site) werden afgewisseld met onverklaarbare nederlagen. Tot het eind toe was het in zijn groep erg spannend, maar een nederlaag in de laatste ronde verpestte de promotie (waar heb ik dat meer gehoord?)

Het spel van Co Pater was wat kleurloos. Nergens top en veelal dichtgeschoven stellingen veroorzaakte niet veel opwinding. Dat er niet meer in zat dan een middenmoot positie verbaasde hem geheel niet.

Ook in groep 6 gaven 2 Caïssaspelers act de presente nl. Wout Druijf en Henk Sijm. Over het spel van Wout weet ik niet zoveel te melden, alleen datgene wat hij onderweg in de auto kwijt wilde. Kwam ook nog bij dat hij op het balkon wat uit de loop zat. Dat hij met 5 remises niet tevreden was laat zich raden.

Heel fijn dat Henk over zijn deelname zelf een stukje heeft geschreven met de bijbehorende partij. Voor de meeste Caïssa leden is dit heel herkenbaar en geeft aan dat dit Corustoernooi voor een ieder een belevenis op zich is.

In groep 7F de enige Caïssa-speler Roel Ridderikhof. Zelden heb ik iemand zo enthousiast over zijn eerste Corus horen praten. Daarbij ook nog het meedraaien in de kopgroep, zodat zijn totaal van 5½ punt helemaal geslaagd was (zie partij)

Nestor Gerrit v/d Hoff speelde in de grote zaal van Café de Zon wat verder van het grote gebeuren, zodat ik ook bij hem af moest gaan op datgene wat hij tussen Hoorn en Wijk en Zee over prestaties kwijt wilde. Met 5 pnt en een 5e plaats zeer content. (zie partij).

Sam Sival in groep 9 deed wat er van hem mocht worden verwacht. Weer in de Zon spelend kwam hij ook tot 5 uit 9. De komende jaren zal dit wel zijn domicilie blijven zolang de vrouwelijke wedstrijdleider daar de scepter zwaait volgens charmeur Sam. 

Over de snertmaaltijd wil ik alleen nog kwijt dat de sfeer in de grote tent met de groep clubgenoten buitengewoon gezellig was en daarom laat ik de laatste regels van dit verslag graag aan mijn vrouw Yvonne over.

Ook ik ben besmet net het Hoogovens/Corus virus. Vanaf 1968 ga ik minimaal 1 dag mee en dat is vooral de laatste dag. Het is voor mij een reünie want in de loop der jaren ken ik heel wat schakers van de verschillende clubs waar Peter gespeeld heeft. Er wordt dan ook heel wat afgezoend. Na het nemen van de foto’s van de Caìssa mensen, weet ik welke persoon achter de naam schuilt. Ik moet zeggen dat de schakers van Caïssa een heel fijne homogene groep is. De slotavond was prima verzorgd en sfeervol. Op Peter zijn vraag of ik terug wilde rijden pakte hij de “jeneverfles”en gooide een klein scheutje in zijn tonic. Fred en ik schoten in de lach, want je tonic verdunnen met Sourcy-water, daar wordt je niet dronken van. Grote hilariteit aan tafel. Aangezien ik vaak als enige vrouw mee ga is het misschien leuk om andere spelersvrouwen te enthousiasmeren om ook een keer mee te gaan. Dan kunnen we de eerste uren van de slotronde gebruiken om een strandwandeling te maken en ergens koffie te drinken. Het volgende toernooi is pas in 2009, dus bedenktijd genoeg. Ik hoop nog heel veel jaren dit evenement met jullie mee te kunnen maken. Succes verder in de competitie.