In de vierde ronde van de bond kreeg Caïssa 2 het derde achttal van de Waagtoren over de vloer. Het was van te voren duidelijk dat het een lastige avond zou gaan worden. Alle spelers van het Alkmaarder team hebben hogere ratings dan de hoogst gerate Caïssiaan, en tot dusver hebben ze alle wedstrijden met overmacht naar zich toe getrokken. De Alkmaarder overwinning was terecht maar de uitslag 2-6 wel wat geflatteerd.
Hans de Vries had een moeilijke avond tegen voormalig Caïssa kampioen Willem Meijles. (Wat een luxe dat ze zo’n speler op bord vijf kunnen zetten.) Willem trok spoedig volop ten strijde. Hij snoepte een kwaliteit af van overspeelde onze indeler vervolgens volledig.
Ook bij Michel Montenegro, die met toestemming van de competitieleider mocht invallen op het eerste bord, was er inmiddels een kwaliteit in de bak verdwenen. Zijn tegenstandster was het jonge talent Annemarie Volkers, die wat snotterig achter de stukken zat en leek te vinden dat de kachel in de Huesmolen eigenlijk wel een paar graden hoger mocht. Haar kwal voor bracht haar echter niet zo veel want de loper die de kwal had geïncasseerd was ingesloten en uiteindelijk restte haar niet veel anders dan het ding tegen een pion te geven. Michel had hierna een kleine kwaliteit voor maar zag remise als maximaal haalbare. Niet slecht voor een invalbeurt op het hoogste bord.
Op de laagste borden leek het goed te gaan. Frans Kragten had een prettige aanval Marten Ploeger viel in op bord acht en daar zag het er ook veelbelovend uit. Beiden hadden een substantieel stellingsvoordeel. Erwin op bord zes leek ook goed uit de startblokken maar zijn overheersing in het centrum werd geriposteerd met een tegenattack op de koningsvleugel. Gerrit Roos had een stelling die wel wat leek op die van zijn tegenstander, maar de verschillen had grote impact. Gerrit had een stapel penningen en een half ingesloten dame in de hoek van het bord terwijl de dame, loper en paard van tegenstander Ruud Adema het spel domineerden. Hopen op een grote stukruil en afwikkelen naar iets binnen de remise marge leek het devies.
Arnold had in de opening geen pion geofferd. Een slecht voorteken. Op zo’n manier kan hij niet in zijn spel komen, natuurlijk. De tegenstander probeerde toch niet een Caro Kann of zoiets laag bij de gronds? In elk geval kreeg Bert Buitink gaandeweg het actievere spel en er rolde (alsnog) een pion in de bak. Zelf had ik een redelijke stelling. De ontwikkeling was in orde en qua tijd stond ik flink voor. Maar het was een ingewikkelde stelling waarin flink gerekend moest worden.
Frans won en met een 1½-1½ deden we het nog lang zo gek nog niet. Zo brak de tijdnoodfase aan. Erwin werd volledig in de hoek gedrukt omdat de koningsaanval van Fred Driesse veel belangrijker was dan zijn initiatief in het midden. Fred gaf een pion, kreeg een dijk van een stelling en na het nodige materiaal terug te hebben gesnoept kon Erwin opgeven toen de alkmaarder mat kon forceren. Arnold moest een beetje achter de feiten aanlopen en kon niet meer herstellen van de pion achter. Vervelender was dat het bij Marten mis was gegaan. Op de een of andere manier was er een stuk verloren gegaan, en Marten kon net niet afwikkelen naar een eindspel met een randpion en een loper van de verkeerde kleur. De fijne details heb ik niet meegekregen maar aan zijn lichaamstaal te oordelen was de nederlaag niet nodig. 1½-4½.
Gerrit en ik konden voor eigen kansen gaan spelen maar voor Gerrit waren er niet veel kansen meer. Er had een grote stukruil plaatsgevonden maar een en ander kostte hem een stuk. En dus was ik weer als laatste nog bezig. Leo van Steenoven maakte enkele verliezende fouten maar ik maakte de fout daarvan niet te profiteren. Eerst had ik makkelijk en nagenoeg ongehinderd een pion kunnen laten promoveren, maar ik zag het niet. In diepe tijdnood gaf Leo me nog een kans, maar het was ingewikkeld en van alle verzamelde omstanders zag alleen Piet Aardenburg de fraaie winstcombinatie. Piet is geslaagd voor stap 5, ik kwam niet verder dan remise door herhaling van zetten en dus was de eindstand 2-6.
Volgende ronde komt Kijk Uit uit IJmuiden op bezoek. Kijk Uit zowel als de bevriende damclub uit IJmuiden zijn trouwe Sevilla gebruikers, wat mij zeer blij stemt, maar Kijk Uit is ook een van de topfavorieten in onze klasse. Samen met De Waagtoren zou dit team de titel moeten betwisten dus wij kunnen onze borst andermaal nat maken. Maar veel oefenen in de kerstvakantie.