Een jaar geleden kroonde Fred Avis zich tot snelschaakkampioen van Caïssa. Net als in 1996 en 2002 was hij op de laatste clubavond van 2008 de beste in de vijfminutenpartijen. Pas in december 2014 zouden we de voorzitter in hoofdletters bij de favorieten moeten schrijven, aldus het websiteverslag toen, maar hij had dit keer geen zin om zo lang te wachten.

Aan die traditie van een titel eens in de zes jaar maakte Fred op 29 december een einde. In een echte kampioensgroep behaalde hij een knappe score van vier punten. Kampioensgroep? Jazeker, want van de zes man in groep A was Holger Bonte de enige die niet eerder de snelschaaktitel van Caïssa had veroverd. Arend Stapel had in 1990 de wisselbeker al eens gekregen en Ton Wessels en Peter Holscher in respectievelijk 1999 en 2000. Ronald Ritsema heeft vier snelschaakkampioenschappen achter zijn naam staan (2001, 2003, 2004 en 2007) en Fred Avis nu dus ook.

Het snelschaakkampioenschap van Caïssa was weer goed voor de armspieren. Er werden eerst drie ronden met vierkampen gehouden en daarna de slotronde met zeskampen. Dat betekende dat er per deelnemer veertien partijen op het programma stonden. De totaalscores in de vierkampen bepaalden de indelingen in de negen eindgroepen, waar iedereen weer op nul begon.

Op de laatste dinsdagavond van het jaar begon rond half negen 52 man aan de reeks van vijfminutenpartijen. In het begin moesten ze rustig naar hun tafels lopen, want er werd in dezelfde speelzaal ook nog om de West-Friese jeugdtitels geschaakt. In de AB-groep waren Marten en Mayke Ploeger en Bart Voorn bezig. Na afloop van hun kampioenschap schoven ze aan bij de snelschakers, waardoor het veld naar 55 deelnemers groeide.

Na twee ronden in de vierkampen was Michel Montenegro de enige met de maximale score van zes punten. Holger Bonte volgde met een halfje minder. In de derde ronde ging het een stuk minder met de nieuwste aanwinst van Caïssa die slechts één remise pakte en zo bij de indeling voor de eindronde net buiten de hoogste groep viel.

In die groep A bleef de spanning lang gehandhaafd. Al in de tweede ronde verloor Fred Avis met wit van Ton Wessels. Aardig detail: eind 2008 leed de voorzitter zijn enige nederlaag van de avond ook tegen Ton die nu na twee partijen de enige met twee punten was. Vervolgens ging hij onderuit tegen Ronald Ritsema die zo de koppositie van hem overnam. Ronald moest in zijn vierde partij weer het punt aan Holger Bonte laten en dat resultaat bracht Fred aan de leiding, op een half punt gevolgd door Ronald en Peter Holscher. Holger verraste in de slotronde Peter, waardoor de partij Fred Avis-Ronald Ritsema de titel als inzet had. Met een remise zou de buit voor de witspeler al binnen zijn geweest, maar het werd de volle winst.

Michel Montenegro ging alsnog met een prijs naar huis door in groep B te zegevieren. Liefst zeven van de vijftien partijen eindigden hier in remise, met Bert Spil in dat opzicht als topscorer. Viermaal werd bij hem een halfje bijgeschreven. Die in de slotronde tegen Michel was voor de witspeler – die eerder ook had geremiseerd tegen Sjoerd Kelder – voldoende om de eerste plaats veilig te stellen. Belangrijk bleek zijn overwinning op Erik van Tooren die met een punt achterstand tweede werd.

Bas Dudink haalde in groep C honderd procent binnen: vijf uit vijf. Caïssa-talent Bart Voorn tekende voor drieënhalve punt en dat halfje werd hem afgesnoept door Mayke Ploeger.

De remise bij Hans de Vries-Johan-Paul Hendriks (derde ronde) was een beslissende uitslag in groep D. Caïssa’s competitieleider, die met verlies tegen Herman van Vuure de zeskamp begon, moest winnen om de spanning terug te brengen. Johan-Paul kreeg viermaal de felicitaties en legde beslag op de eerste plaats.

In twee van de negen zeskampgroepen won de nummer één al zijn partijen. Matthijs Grimbergen was in groep E onverslaanbaar. Vier ronden lang toonde Lex Griffioen zich even sterk en had ook een score van honderd procent. Matthijs, met wit, won de beslissende topper kort voor middernacht.

Frans Kragten greep in zijn laatste partij net naast een eindtotaal van vijf uit vijf. Hij startte in groep F met een zege op Marten Ploeger die daarna niets meer zou verliezen. Maar Frans bleef eveneens winnen en stelde de groepszege met een remise tegen Ron Imming veilig. Overigens had Marten al een prijs binnen. Rond de klok van negen uur huldigde Ton van Dijk hem als West-Fries kampioen in de hoogste jeugdgroep.

Ook in groep G stuntte de onderste tegen de bovenste. Cees Wessels moest in de vierde ronde zijn meerdere erkennen in Jan Tuinstra. Cees had evenwel een aardige voorsprong opgebouwd, waardoor zijn eerste plaats niet in gevaar kwam. Met twee nederlagen legde Ruud Velthuis beslag op de tweede plaats in deze groep.

De prijswinnaar van groep H werd Wout Druijf die alleen de koning moest omleggen tegen Willem van der Veen. Willem sleepte net als Rens van der Klei en Herman Muller drie punten in de wacht. De onderlinge resultaten van het trio brachten geen verschillen, het Sonneborn-Bergersysteem wel.

Aan het begin van de avond had toernooileider Gerard Groot uitgelegd dat bij gelijk eindigen eerst naar het onderling resultaat zou worden gekeken. Alleen groep A, waar de titel de inzet was, zou in dat geval een beslissingspartij krijgen. In groep I kwamen zowaar twee man uit op vier punten: Jan Kuin en Dolf Teunisse. Zij zaten in de slotronde tegenover elkaar en de met wit spelende Jan wist wat hij moest doen: winnen. Dat gebeurde ook, waardoor hij een fles ‘groene’ wijn bij de prijsuitreiking kreeg.

Het evenement verliep vlot. Gerard Groot had alles goed voorbereid en mede dankzij de computerassistentie van Johan-Paul Hendriks bleven de pauzes tussen de meerkampen kort. Dankzij de uitstekende organisatie konden alle 375 vijfminutenpartijen tussen half negen en middernacht worden gespeeld.