Met 2 knappe overwinningen op zak was het belangrijk om ook de wedstrijd tegen het onberekenbare Bergen niet te licht op te vatten. Met debutant Bart Voorn en good-old Bert Spil als invallers voor Wouter en Michele was er van verzwakking zeker geen sprake.

In het knusse speelzaaltje werden we luid welkom geheten door de plaatselijke Josti-band, die in de aanpalende ruimte driftig op de drums sloegen.

Een meevaller voor ons was tevens dat één der betere Bergen spelers nl. Jacques Pielaet net op deze dag met vakantie was gegaan. Al snel werd duidelijk dat het geen makkelijke avond zou worden en dat werd nog versterkt door het feit dat Bert zich al vroeg in de opening vergaloppeerde en een kwaliteit verloor. Ondanks lang tegenstribbelen was aan verlies echter niet meer te ontkomen.

Dat de moraal bij de overigen niet was geknakt, bewezen de standen aan de overige borden. Vooral bij Marten,Fred en Bart leek de winst niet lang op zich te laten wachten.

Aan bord 8 deed JP krampachtige pogingen om een gelijkwaardige stand om te buigen naar een kansrijke stelling. In tijdnood ging de dame verloren door een loperoffer op h7. Dat JP de dame even later kon terugwinnen, berustte meer op toeval dan op koele berekening. Na al deze schermutselingen hield hij een stuk meer over, waarna zijn tegenstander het voor gezien hield. Deze winst was een geweldige meevaller en meteen weer 1-1.

Fred speelde een partij uit één stuk en tegenstander Kager moest het allemaal lijdzaam ondergaan. Het stukje huisvlijt van Fred wil ik u niet onthouden

Benjamin Bart (niet oneerbiedig gebruikt)  etaleerde zijn vorm uit de interne nu ook op dit niveau en het is een genot om te aanschouwen met welk een rust hij zijn partij opbouwt. Dat snel stukwinst niet de garantie geeft op een overwinning bewees deze aantrekkelijke partij. Bart´s koning werd het gehele bord over gejaagd, maar heel koelbloedig wist hij alle dreigingen te pareren. Toen de kruitdampen waren opgetrokken restte tegenstander Dekker niets anders dan opgeven.

Marten Ploeger met zwart aan bord 6 zette zijn tegenstander vanaf het begin onder druk, waarbij opviel dat de witte koning en dame de hele partij noodgedwongen niet uit elkaars buurt zijn geweest. Toen er op d4 een paard zich nestelde was de winst binnen. Met deze 4-1 voorsprong leek de totaalzege een kwestie van tijd.

Dit beslissende punt werd binnen gehaald door teamcaptain Erik die zo langzamerhand weer zijn vorm van 2 jaar terug begint te benaderen. Het geduld om kleine openingsvoordeeltjes systematisch uit te bouwen tot winststellingen spreekt mij als positioneel speler zeer aan.

Ondertussen had ik in mijn partij tegen Keijsper bijna beslissend voordeel verkregen tot ik in tijdnood een stuk toucheerde ,wat absoluut niet mocht spelen. Voor mij is dat zeer ongewoon omdat ik altijd op mijn handen ga zitten in precaire stellingen. Stukverlies was het resultaat maar desondanks bleef ik in het vervolg alle kansen op winst behouden zeker toen er Tb2  ipv Tb3 werd gespeeld. Maar ik vergooide alles met 50. h5  ipv Kh5.

Inmiddels had Ton Wessels moeten berusten in een puntendeling. Het voordeel van een kwal was toch niet toereikend geweest om het sterke zwarte pionnencentrum te doen sneuvelen.

Met deze derde overwinning op rij begint het er op te lijken dat de strijd om de titel een Hoornse aangelegenheid zal worden. Hoe ver beide clubs dit seizoen zullen komen, zal mogelijk al op 14 december te zien zijn, wanneer Caissa en de Eenhoorn 3 elkaar zullen treffen. Noteer deze datum in uw agenda !!!!!!!

Keijsper 2019 – Holscher 2090 1-0

Ballesteros – Spil 1825 1-0

J de Boer 1925 – van Tooren 1888 0-1

Kager 1848 – Avis 1935 0-1

Frans 1792 – Wessels 1915 ½-½

Knop 1754 – Ploeger 1825 0-1

Dekker 1849 – Voorn 1790 0-1

Grondhout 1684 – Hendriks 1843 0-1

—————-

2½-5½