Maar de eerste wandeling gaat naar de bar, zo’n veertig meter vanuit de speelzaal. Ik heb geen tegenstander die een kop koffie aanbiedt en daarom ga ik die zelf bestellen. Weer terug tussen mijn schaakvrienden kan ik wat sfeerfoto’s maken van alle tafels waaraan diep wordt nagedacht. Volgens de internationale reglementen mag dat tijdens de eerste tien minuten van een partij en ik zorg ervoor dat er geen berisping van president Kirsan Iljoemzjinov zal komen.
Na een tweede kop koffie – weer aan de bar – kan ik nog even spelen, omdat Anton Hommes (deelnemer in een andere groep) ook geen tegenstander heeft. Daarna is het tijd voor een rondgang langs alle topborden en, toeval of niet, die staan in de uiterste hoeken van de speelzaal. Er worden heel wat meters gemaakt om de ontwikkelingen in de drie groepen te volgen.
Willem Spaan heeft zich al in de zesde ronde verzekerd van de eindzege in groep 3, maar beëindigt het toernooi niet ongeslagen. Robbert van Dijkhuizen staat verrassend hoog en slaagt erin om na een pion achterstand de partij te doen kantelen. Hij wint een stuk en stelt met de overwinning zijn tweede plaats veilig.
Sjoerd Plukkel gaat aan kop in de hoogste groep en heeft een half punt voorsprong op Marco Groot, zijn laatste opponent. Maar de voorzitter van KTV is ongeslagen (driemaal gewonnen, twee remises) en heeft wit. Het lijkt lang gelijkop te gaan, tot het loperpaar van de favoriet gevaarlijk in de stelling van Marco komt. Sjoerd kan veel materiaal winnen en daar wacht de witspeler niet meer op. Aan hem de eer om de nieuwe Hoornse kampioen als eerste te feliciteren.
In groep 2 volop spektakel. Abel Romkes en Erwin Brouwer gaan samen aan de leiding, Arend Stapel en Gerard Groot hebben een punt minder. Er is een kans dat deze vier spelers in puntenaantal gelijk eindigen, maar Abel krast die mogelijkheid door met een degelijke remise tegen Jan Schagen. Vader Erik staat er prima voor tegen Arend (op Eriks notatieformulier staat ‘Jan Schagen’; ook voor hem is het een spannende avond) en Gerard heeft van Erwin een stuk gewonnen. Het ziet er gunstig uit voor Abel.
Richting het middernachtelijk uur doen zich onverwachte wendingen voor. Erik lijkt een gewonnen partij te verspelen als hij na een paardvork een toren verliest. Maar hij heeft stellingsgeluk. Een zet later kan hij zelf een paardvork uitvoeren en verliest Arend een toren. En dan valt er voor de penningmeester van Caïssa niets meer te verdienen.
Bij Erwin Brouwer-Gerard Groot zindert het. Beiden overleven de tijdnood, maar wit staat er niet goed voor. Uiteindelijk heeft hij een toren en twee pionnen tegen een paard en vier pionnen voor zwart. Alle pionnen belanden in de doos en met een toren tegen een paard lijkt de stelling remise. Tot het lichte stuk naar de rand van het bord draaft en daar door de koning en toren wordt ingesloten. Om tien voor twaalf is de derde winnaar van het Open Hoorns bekend: Erwin eerste, Abel tweede.
En zo heb ik van dichtbij weer veel sensatie meegemaakt dankzij de bye. Die wordt verleend bij een oneven aantal spelers dat in een bepaalde ronde aanwezig is. Een bye gaat altijd naar een deelnemer die vrij laag op de ranglijst staat, dus over mijn eigen prestaties hoeven we het nu niet te hebben. Dat is immers snel verteld.