Caïssa heeft zijn terugkeer in de promotieklasse van de NHSB op de best denkbare manier gevierd: met een overwinning. Kennemer Combinatie 4 had zaterdagmiddag niet veel in te brengen: 3-5.

Drie seizoenen geleden kwam Caïssa eveneens op het hoogste Noord-Hollandse niveau uit en verloor toen de thuiswedstrijd tegen KC 4 met liefst 1-7. Aan beide kanten is er veel veranderd. Koos Min was de enige van de Haarlemse combinatie die er op 28 maart 2009 ook bij was. Met wit speelde hij destijds remise tegen Bas van den Berg. Nu had hij weer wit en andermaal mocht hij een half punt bijschrijven; tegen Dirk Lont.

In vergelijking met dat eerdere duel telde Caïssa vier nieuwe gezichten in de ploeg. Holger Bonte, Sjoerd Kelder, Bart Voorn en Marten Ploeger hadden de plaatsen ingenomen van Ton  Wessels, Rolf de Brouwer, Wouter Strating en Bas van den Berg. Een verschil was bovendien de gemiddelde teamrating. De Haarlemmers waren er ruim 150 punten (1774 nu, 1939 toen) op achteruitgegaan, het Hoornse achttal had progressie gemaakt (1876 tegen 1923).

Kennemer Combinatie is een samenwerkingsverband tussen de Bloemendaalse SV, de Heemsteedse SC en de Haarlemse clubs Het Oosten, Het Spaarne en de jeugdvereniging Chesscool. Die samenwerking is er bijvoorbeeld met de bondswedstrijden. Met gezamenlijke ploegen wordt deelgenomen aan de KNSB- en de NHSB-competitie. KC 2 en KC 3 hadden zaterdag hun eerste wedstrijd tegen de sterkste teams van De Eenhoorn, zodat op het sportpark van Olympia Haarlem er heel veel Haarlems-Hoornse partijen werden gespeeld.

Denksportcentrum ’t Spaerne was niet toegankelijk, reden waarom de chauffeurs Erik van Tooren, Fred Avis en Dirk Lont het Henk van Turnhoutpad in de tomtom als adres hadden staan. Bij Olympia Haarlem doen ze aan voetbal en zaalvoetbal, aan honkbal en softbal en aan badminton, biljarten, darts en klaverjassen. Kantine (met daaronder kleedkamers) en de sporthal vormen één groot gebouw. De eerste verdieping van de sporthal was een langwerpig plateau, waar 72 schakers hun eerste bondspartij van het seizoen konden spelen.

De tafels voor Kennemer Combinatie 4-Caïssa waren achterin geplaatst en dat leek een rustige hoek te zijn. Leek, want stil was het bepaald niet. De aanmoedigingen en aanwijzingen op en langs het voetbalveld waren goed te horen, in een aanpalend kinderdagverblijf werd enige tijd stevig met meubilair geschoven, tegen de klok van vier uur ontlaadde zich een tropische regenbui op het dak van de sporthal, af en toe ‘genoten’ de denksporters van keiharde muziekdreunen en er vloog nog een helikopter over. Toch was het bepaald niet onaangenaam toeven, integendeel zelfs. Michele Montenegro was meegereisd als supporter en regelmatig kwamen Eenhoorn-spelers langslopen om te kijken hoe hun buren het deden. Aan toeschouwers geen gebrek dus.

Zonder problemen vond Caïssa de weg naar het complex langs Het Spaarne, al zorgde het bordje ‘molen De Eenhoorn’ in de laatste kilometer voor enige hilariteit. Een geheime locatie voor fusiebesprekingen?

Dat er tegen een combinatie van verenigingen werd geschaakt, was aan de klokken te zien. Zeven Garde-klokken van vooral Het Oosten en een enkele van Het Spaarne. Dirk Lont moest het met een ‘towerclock’ doen; een merkloos slank, zwart geval waarop een soort wip ingedrukt moest worden om de tijd van de tegenstander in werking te stellen.

We zijn zo langzamerhand bij de wedstrijd beland en in het eerste uur bleek dat Caïssa er zin in had. Op alle borden zagen de stellingen er goed uit. Toch keek de ploeg eerst tegen een achterstand aan. Holger Bonte moest in een variant van de Hongaarse verdediging, waarin lopers de dames aanvielen, opletten op enkele zetten van zwarts beide paarden met kwaliteitsverlies of een tweede pion minder (hij had er al één geofferd) als resultaat. Maar de witspeler verslikte zich in een loperzet die onherroepelijk de kwaliteit kostte, terwijl even later ook de andere toren van het bord zou verdwijnen.

Ook Dirk Lont was na veertien zetten klaar. Koos Min trok in een Siciliaan het initiatief naar zich toe, maar na een afruil van twee lichte stukken zakte dat weg. Dirks achtergebleven pion op d6 werd ‘beschermd’ door een wit boertje op d5 en na dameruil zat er weinig muziek meer in de stelling.

Marten Ploeger tekende voor de gelijkmaker. Hij stapte in een Pirc beter het middenspel binnen dan Peter van der Velde die de dames op het bord wilde houden. Dat kostte hem zijn h-pion. Bovendien bleek Martens d-pion giftig. Na 17. … Dxd4 18. Le3 zou de zwarte vorstin – die een loper op g4 beschermde – na 19. a3 van de vierde rij worden weggejaagd; met stukverlies tot gevolg. De KC’er gaf echter pardoes zijn dame weg: 1½-1½.

Sjoerd Kelder had al met zijn zesde zet het koningspaard op a3 staan. Ondanks die vier sprongen was de weg van de theorie nog niet verlaten. Als zwartspeler snoepte hij een centrumpion mee, maar Arthur de Hart deed hetzelfde door met zijn dame in de stelling te komen. De aansluitende dameruil op d7 ging gepaard met een remise-aanbod dat Sjoerd na overleg aannam. Hij had al gezien dat Caïssa er op de overige vier borden prima voor stond.

Fred Avis bracht Caïssa aan de leiding. De voorzitter liet er geen gras over groeien en maakte zijn bedoelingen meteen waar: vol op de aanval spelen. Met een batterij aan pionnen in en rond het centrum en een open f-lijn verbeterde hij zijn stelling beetje bij beetje, terwijl Bart Feltman met enkele torenzetten belangrijke tempi verloor. De witte stukken konden veel beter samenwerken en dat vertaalde zich met een prachtige slotzet: 22. Pf5 en mat in acht. Zo ver wilde de KC’er niet gaan.

Aan de hoogste borden zaten Peter Holscher en Erik van Tooren tegen Ad en Arnoud Hendrikse, respectievelijk oom en neef. Vrijwel gelijktijdig haalden beide Caïssa-routiniers het punt binnen, waardoor hun ploeg ineens op een 2-5 voorsprong kwam. Rond de klok van vier uur was KC KO gegaan.

In de partij van Peter kwam de semi-Tarrasch-verdediging op het bord, waarbij zwart met een geïsoleerde d-pion te maken krijgt. Die werd ook het doelwit voor de kopman van Caïssa. Hij richtte zich eerst op het blokkeren ervan om vervolgens met subtiel spel de stelling te verbeteren. Dat leverde kwaliteits- en niet veel later partijwinst op.

Erik van Tooren zorgde ervoor dat bij hem een open stelling op het bord verscheen. Hij was in het bezit van het loperpaar (tegen paard en loper voor Arnoud Hendrikse) en had een betere ontwikkeling, waarmee hij wits a-pion veroverde. Met agressief en geconcentreerd spel zette Caïssa’s teamleider zijn tegenstander onder druk. Na stukwinst was de strijd gestreden.

Als enigen van de beide ploegen hadden Bart Voorn en Floris Schleicher meer dan dertig zetten voor hun partij nodig. Ze haalden zelfs de tijdcontrole: veertig zetten in twee uur. Toen zag het er voor het Caïssa-talent al niet meer zo goed uit en met een pion minder ging hij ook ten onder.

Bart had lange tijd wel goed gespeeld. Hij leek met een aardige combinatie een centrumpion te veroveren, maar door de knappe tegenstand draaide het uiteindelijk uit op een grote afruil. Het keerpunt vormde een wit paard dat vrijwel de hele partij op de a-lijn stond vastgebonden. Opeens werd het losgelaten en pakte al snel een Hoornse pion. Uiteindelijk belandden alle stukken in de doos en met vijf pionnen tegen zes was er voor Bart – die voortdurend het initiatief had en voor de winst ging – geen verdediging meer mogelijk.

Voor het resultaat maakte het niet uit. De eerste twee punten waren binnen alsmede een rondje in de gezellige kantine. Maar er zijn nog acht wedstrijden te gaan, met op zaterdag 29 oktober het eerste thuisoptreden.

Kennemer Combinatie 4-Caïssa 3-5:
Ad Hendrikse (1920)-Peter Holscher (2142)…………0-1
Arnoud Hendrikse (1806)-Erik van Tooren (2013)…….0-1
Jonathan de Kleuver (1862)-Holger Bonte (1900)…….1-0
Arthur de Hart (1781)-Sjoerd Kelder (1953)………..½-½
Bart Feltman (1600)-Fred Avis (1855)……………..0-1
Floris Schleicher (1671)-Bart Voorn (1864)………..1-0
Pieter van der Velde (1747)-Marten Ploeger (1836)….0-1
Koos Min (1812)-Dirk Lont (1804)…………………½-½