De topper tussen Caïssa 3 en Vredeburg in de derde klasse B had alles wat men van een topper mag verwachten. De spanning bleef er in tot de laatste minuten. Hoewel het er lang naar uitzag dat Caïssa in elk geval een punt op zak zou kunnen houden gingen uiteindelijk de bezoekers toch met twee matchpunten terug naar Limmen. Daarmee is Vredeburg de torenhoge favoriet voor de titel in klasse 3B.
Tot en met de vijfde ronde hadden zowel Caïssa als Vredeburg met veel machtsvertoon hun tegenstanders hun wil opgelegd. Keer op keer werden tegenstanders met grote cijfers opgerold. De meeste tegenstanders kwamen er genadig van af als ze twee bordpuntjes mochten houden. De voorlaatste ronde bracht de twee toppers dan eindelijk tegen elkaar in de arena. Het was volledig duidelijk dat op 17 maart in de Huesmolen niets minder dan het kampioenschap de inzet was. Omdat tot dusver Caïssa een paar bordpuntjes meer had vergaard zou Caïssa ook tevreden kunnen zijn met een 4-4. In dat geval zou het er in de slotronde om gaan of de Hoornse ploeg tegen Aris de Heer in de slotronde de bordpunten voorsprong in stand zou kunnen houden t.o.v. Vredeburg, dat nog met Schaakmat in de clinch moet.
In een aantal partijen tekende zich sneller enige duidelijkheid dan de andere. Niels van der Mark stond erg gedrongen doordat hij met zijn koning naar f8 moest en daardoor de hele tijd een nutteloze toren had. Daarnaast had zijn tegenstander overwicht op de koningsvleugel en in het centrum. Ko van Gent was ook al genoodzaakt tot een Kf8, en ook bij hem liet de ontwikkeling te wensen over. Frans Kragten had een interessante stelling met een toren en een paar pionnen tegen twee stukken en hij leek me aardig te staan.
Jan Haijer had een heel boeiende stelling waar volgens mij veel over te analyseren valt. Hij had overwicht op de koningsvleugel met aanvankelijk een dubbelpion op de h-lijn die nog wel gevaarlijk was, maar zijn tegenstander had een numerieke meerderheid op de damevleugel en zou na afruil van de grote stukken wat pionnen kunnen offeren om de laatste pion te kunnen laten promoveren. De vraag was dan of Jan de koning in het kwadrant kon krijgen. Maar er zat veel meer in omdat Jan een constante matdreiging had en de open stelling allerlei mogelijkheden bracht voor allerlei schaakjes met de dame en daarbij mogelijkheid tot het opsnoepen van pionnen. Ik hoop dat Jan de partij opstuurt voor het clubblad.
Arend Stapel zal zeer tevreden zijn over zijn optreden. Hij drukte de tegenstander volledig van het bord. De beklagenswaardige tegenstander stond met de meeste stukken op de laatste lijn en zal hartstochtelijk gewenst hebben dat het bord een 9e en 10e rij zou hebben. Op de andere borden van Lex Griffioen, Frank Tieken en Gerard Groot tekende zich nog geen duidelijkheid af, hoewel Frank de pionnenstructuur van zijn tegenstander "naar de klote" had geholpen, wat mogelijk hoop zou geven voor het vervolg.
Ko verloor een pion waarna hij zich in elk geval wat kon ontwikkelen. Hij miste een eenvoudige mogelijkheid een pion terug te winnen. Zijn tegenstander ruilde de stukken af en maakte geen fout in het eindspel met een pion meer. Arend had inmiddels een stuk gewonnen en kon de ongelijke strijd snel in zijn voordeel beslechten, waardoor de stand weer gelijk was.
Jan’s partij was me volledig onduidelijk. Remise leek me het meest waarschijnlijke scenario maar Jan verleidde zijn tegenstander uiteindelijk tot een fout die tot een onstopbare pion leidde. Caissa stond 2-1 voor maar Niels kon zijn ontwikkelingsachterstand niet goed maken en gaf op toen hij kon kiezen tussen mat en dameverlies.
Maar op de overige borden (de hoogste vier) leek zich de strijd ten gunste van Caïssa te keren. Lex kreeg twee stukoffers om de oren, maar na dat hij er één teruggaf bleef een stelling over van stuk tegen 2 pionnen wat persperctief had. Frans had overwicht en een pion meer en Frank wist de vrije torenlijn te veroveren en uiteindelijk een kwaliteit voor de komen. Bij Gerard was de strijd grotendeels in evenwicht zij het dat zijn tegenstander waarschijnlijk net iets beter ontwikkeld was. Hier hadden beide partijen nog een paard en een flink aantal pionnen.
Daarmee waren de perspectieven toch wat in het voordeel van de thuisploeg maar de apotheose zou anders uitpakken. Frank kreeg uiteindelijk een dame tegen twee pionnen, maar één van de twee stond op promoveren. De partij was te winnen maar Frank kon niet het nauwkeurige winstpad vinden, en zodoende berustte hij uiteindelijk in remise. Frans kon de winstweg ook al niet vinden, en belandde uiteindelijk in een stelling waar hij wat materiaal achter stond. Lex gaf zijn stuk terug voor een pion voorsprong en mede dankzij zijn beter gepositioneerde koning leek hij hier de speler met winstkansen te zijn maar het lastige eindspel met één toren heeft altijd een grote remisemarge. Gerard kwam er niet meer uit in zijn eindspel. Hij moest een paar pionnen inleveren en stond nog in tijdnood ook. Nadat Frans en Lex tot remise waren gekomen (de pluspion van Lex was gesneuveld en Frans had echt niks meer) moest Gerard het onmogelijke doen. Terecht zij hij "ik zal maar niet ook remise aanbieden" en met een paar seconden tijd berustte hij in het kampioenschap van Vredeburg. Jammer dat de laatste vier partijen eigenlijk allemaal de verkeerde kant opvielen voor Caïssa, want de kansen op een nieuwe DGT van de NHSB zijn er zeker geweest.