Juichen om mobiele telefoon

 Een partijtje schaak en een mobiele telefoon passen niet bij elkaar. Behalve in Koedijk. ,,Als er eentje afgaat, ga ik gelijk juichen.’’

 

Organisator Martin Borggreve zegt het in zijn openingstoespraak van het zesde omnisimultaanschaaktoernooi (ideaal woord voor Galgje: 27 letters) van Drienerlo, Drienerlo in de nahand, Schaakgroep Koedijk en De Schuineloper. Plaats van handeling is de sportzaal in het Koedijker ontmoetingscentrum De Rietschoot, bij de Noord-Hollandse schakers vooral bekend als locatie voor het NHSB-rapidkampioenschap voor viertallen. Een zeer geschikte plek die sportzaal, want alle 24 deelnemers moeten een sportconditie hebben om de dag goed door te komen.

Het omnisimultaanschaaktoernooi kent immers maar één serieuze regel: je moet achter het bord staan om een zet uit te voeren. Met de nadruk op ‘achter’. Als je met wit speelt en je hebt de zwarte stukken vlak voor je, dan sta je vóór het bord.

Dat vraagt natuurlijk enige uitleg. Alle spelers zijn ingedeeld in vier groepen van elk zes man. In de sportzaal zijn diverse tafels in vier langwerpige rondjes opgesteld. Ieder rondje met tafels telt vijftien borden. Als zes schakers allemaal één keer tegen elkaar spelen, heb je een totaal van vijftien partijen. Iedere schaker in de groep heeft een eigen kleur (rood, groen, etcetera) en bij vijf borden liggen vellen papier van jouw kleur. De groene speler hoeft dus alleen maar de borden met groene vellen te zoeken. Omdat je in zo’n competitie ook twee of drie keer de zwarte stukken hebt, zijn twee of drie van jouw groene vellen aan de buitenkant van het rondje op de tafels geplakt. En afsnijden is verboden, verduidelijkt in de regel dat je achter het bord moet staan om een zet te doen.

Dat betekent dat de neutrale toeschouwer zo’n zeven uur lang (is zeker vier of vijf kilometer lopen) alleen maar krioelende schakers ziet. Je moet even weten wat voor jou de handigste manier is om een rondje te wandelen, maar zelfs als je dat door hebt valt het nog niet mee. Want dan kom je bij een bord, waarop de tegenstander nog een zet moet doen en dan kijk je naar een vorig bord en dan zie je dat de tegenstander daar al een zet heeft uitgevoerd. Snel terug maar weer.

Het is even wennen, dat omnisimultaanschaken. Zelf mag ik graag Engels spelen. Na een minuut of vijf kom ik er achter, dat ik dat ook op twee borden met de zwarte stukken heb gedaan. Geen 1. c4, maar 1. … f5 dus om de fout te ontdekken op het moment dat ik wil rokeren. En met een dame en een toren mag dat niet, zelfs niet in Koedijk.

Caïssa is met drie man van de partij. Fred Avis, omnisimultaanschaakdebutant Peter Holscher en schrijver dezes. Peter is een wandelliefhebber en heeft getraind voor deelname aan vierdaagses. Dat komt hem aan het einde van de dag goed van pas, want in de finaleronde kroont hij zich tot winnaar van groep 2. Bij Fred gaat het net andersom. Scores van twaalf, tien en vijftien punten in de drie voorronden worden gevolgd door een puntloos optreden in de finalegroep 1.

Die hoge puntenaantallen hebben te maken met de telling: een winstpartij levert drie punten op. Dus als je in een voorrondegroep alles wint, heb je op vijftien punten. Marc Helder presteert dat liefst tweemaal, maar ook bij hem is in de finalegroep de kaars opgebrand.

In die sterk bezette finalegroep 1 – ingedeeld op grond van het totaal aantal punten in de drie voorronden – zitten naast Fred en Marc ook Hebert Pérez García (op sportschoenen), Thomas Broek, Frank Agter en Dirk van der Meiden. De laatste drie verslaan hun overige tegenstanders en komen onderling tot een winst- en verliespartij. Drie man eindigen daarmee op twaalf punten en dan beslist het puntentotaal van de voorronden. Dat is van Thomas Broek het hoogst, waarmee het toernooi na Jasper de Jong, Roland Punt, FM-speler Wouter van Rijn, Bert Spil en André Langendijk weer een uitstekende winnaar krijgt.

De prijsuitreiking verloopt in gepaste sfeer. Derdeprijswinnaar Dirk van der Meiden wil zijn prijs beschikbaar stellen aan Marc Helder. Als Dirk naar voren komt en zijn keuze heeft gemaakt, wil hij een sixpack bier aan de Aartswoudse toernooitijger geven. Die alle aanwezigen verbijstert door het aanbod af te slaan. Waarop Dirk zijn prijs inruilt voor een fles wijn.

Eén prijs blijft het langst op de biljarttafel liggen. Een komkommer. Die is tenslotte voor de nummer laatst van de laagste finalegroep, Herwin van Welbergen. Voorzitter van schaakvereniging Drienerlo, uit het bij Enschede gelegen Drienerlo. Met een komkommer richting Duitsland, als dat maar goed gaat.

Eindstanden finaleronde:

Groep 1:

1. Thomas Broek (De Wijker Toren, Beverwijk)….12
2. Frank Agter (De Waagtoren, Alkmaar)……….12
3. Dirk van der Meiden (De Waagtoren, Alkmaar)..12
4. Hebert Pérez García (geen club)……………6
5. Marc Helder (Aartswoud, Hoogwoud)………….3
6. Fred Avis (Caïssa, Hoorn)…………………0

Groep 2:

1. Peter Holscher (Caïssa, Hoorn)……………10
2. Pim Verkerk (Opening’64, Sint-Pancras)…….10
3. Brian Möllenkamp (Santpoort)………………9
4. Henk Nicolai (Zeist)……………………..7
5. Ton Fasel (De Waagtoren, Alkmaar)………….4
6. Ruud Niewenhuis (De Waagtoren, Alkmaar)…….3

Groep 3:

1. André Buter (Schaakgroep Koedijk)…………11
2. Paul Roomer (Schaakgroep Koedijk)………….8
3. Lukas Boots (Aartswoud, Hoogwoud)………….7
4. Willem Punt (Schaakgroep Koedijk)………….6
5. Co Buysman (Caïssa, Hoorn)………………..5
6. Rob Heijink (De Waagtoren, Alkmaar)………..4

Groep 4:

1. Danny Stoop (Schaakgroep Koedijk)…………11
2. Ronald Kamps (Schaakgroep Koedijk)…………9
3. Dirk Slikker (Schaakgroep Koedijk)…………9
4. Jan Hettema (Schaakgroep Koedijk)………….4
5. Harry Klinkhamer (Schaakgroep Koedijk)……..3

6. Herwijn van Welbergen (Drienerlo)………….2

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *