Overwinning Caïssa 2 op tegenvallend Strandloper

In deze 3e bondswedstrijd zou moeten blijken of het team in staat zou zijn na de degradatie van vorig seizoen nog mee te kunnen doen voor promotie.

 Intensief contact met teamcaptain de Beurs van Strandloper had er toe geleid dat Gerrit Roos zijn partij een dag eerder in Petten had gespeeld en jammer genoeg had verloren. Toen ook nog J.P.Hendriks 2 dagen ervoor moest afzeggen, waren de vooruitzichten op een goed resultaat niet al te hoopgevend.Hoe de Strandloper aan zijn 4 matchpunten was gekomen, bleek in ieder geval niet uit het verloop op deze avond.

Kopman Bert Spil was totaal niet geïmponeerd door het gambiet wat hem door de vervanger van kopman Wim Boom werd voorgeschoteld. Alle mogelijke dreigingen werden keurig gepareerd en al binnen het uur kon deze zwakke tegenstander de koning omleggen. Ook Ton van Dijk aan bord 2 wist al heel snel vanuit zijn geliefde c4 opening een comfortabele stand op het bord te krijgen. Een doorbraak in het centrum leverde hem pionwinst op en toen er niet veel later een kwal werd veroverd stortte de zwarte stelling als een kaartenhuis ineen. Een prima overwinning.

Ook aan de overige borden waren er min of meer standen met perspectief verschenen en vooral bij Aad Laan en Erwin Brouwer, die nu zonder griepverschijnselen zijn goede vorm ook in dit team wilde laten zien. Daarentegen bood de aanblik aan het bord bij Hans de Vries weinig hoop op een goede afloop na onnodig verlies van pion g6.

Invaller Gerard Groot had wat goed te maken vond hijzelf na zijn onnodig verlies bij Heerhugowaard in de 1ste ronde. Zeer geconcentreerd spelend wist hij zijn tegenstander te verleiden om 2 paarden in zijn stelling te brengen. Maar Gerard had verder gerekend en ten koste van een toren werden deze springers opgeruimd. Het ruimtevoordeel werd met beide lopers op de vitale diagonalen optimaal benut en bijna geruisloos schoof hij de partij naar winst.

De situatie bij Hans aan bord 5 was nog steeds precair, maar soms lijkt het bij hem of hij pas echt begint te rekenen als het water hem aan de lippen staat. Ook nu weer stond ik met het zweet in de handen en zou hem dan langslopend willen toefluisteren om de beschikbare tijd optimaal te gebruiken en desnoods maar even op zijn handen te gaan zitten. Ondanks de 2 pionnen minder kwam tegenstander Gerard Rietveld er toch niet door omdat alle gaten tijdig waren gedicht en de zwartveldige witte loper de hele partij tegen zijn eigen pionnen stond te kijken. Het remisebod werd met graagte aangenomen.

Met een stand van 3½-1½ was het wachten op het definitieve punt en dat werd binnengebracht door de sterk spelende Erwin Brouwer, die dacht tegen Evert Bergman een op papier zware kluif te hebben gezien het ratingverschil van ruim 250 punten. Maar in de partij was daar niet veel van te merken. Het gekozen Collesysteem met pionnen op c3 en e3 richt zich met name op het gesloten houden van het centrum en gelijktijdig druk zetten op de zwarte koningsvleugel via de diagonaal b1-h7 (ook 1e teamspeler Erik van Tooren is een groot aanhanger van deze speelwijze).Door niet te rokeren was het paard op g5 onaantastbaar vanwege het anders openen van de h-lijn. De zet Lg8 was speculatief maar analyse moet aantonen of het ook goed was. Erwin zal de partij publiceren heeft hij beloofd.

Vanaf dat cruciale moment leek de winst voor het oprapen, maar met een boer en kwal meer was dat nog geen uitgemaakte zaak. Pas toen de pionnen op de koningsvleugel mee gingen doen, moest Bergman een glunderende Erwin feliciteren en was de totaaloverwinning een feit.De overige 2 partijen hadden alleen statistische waarde.

Arnold v/d Wolff speelde tegen zijn zin met zwart een Franse verdediging waarmee ik vroeger zelf veel succes heb gehad. Tegenstander laten komen en op het juiste moment counteren. Dit deed Arnold perfect, zodat er een verdiende remise kon worden bijgeschreven.

Wat er echter aan het bord bij Aad Laan met wit spelend plaatsvond, kan ik zelfs enkele dagen na de wedstrijd nog steeds niet bevatten. De Pirc werd zeer zorgvuldig opgezet en Aad leek in deze opening zeer op zijn gemak. Positioneel manoeuvrerend bezorgde hij eerst zijn tegenstander een dubbelpion op e5 en e6 en listig wist hij op a6 ook een pion te veroveren. Een 2e pion winnen was een kwestie van tijd, maar in de tijdnood van zijn opponent stokte de machine. I.p.v. op e5 met dameruil de pion op te halen leek hem b6 belangrijker. Toen even later deze situatie zich weer voordeed, sloeg hij de pion met zijn paard wat de diagonaal c7-h2 opende. Wat daarna volgde zag ik al aankomen. Aad raakte zijn voordeel in tijd kwijt en er kwam een toren op de 2e rij. Toen er ook nog een stuk verloren ging moest hij met het schaamrood op de kaken erkennen dat hij eigenlijk van zichzelf had verloren. Desondanks werd aan de bar zijn verlies gauw weggedronken met de winst van ons team.We tellen weer mee met Aartswoud 2 op kop met 5 pnt. en 4 ploegen op 4 pnt.. Spannender kan het niet.Op 18 december wacht ons in Schagen het tweede team van Magnus/AP comb.

1. Bert Spil        (1796) –  Siem van Vliet        (1614)  1-0
2. Ton van Dijk     (1754) –  G.Pasma               (1534)  1-0
3. Arnold v/d Wolff (1816) –  W. de Beurs           (1847)  ½-½
4. Erwin Brouwer    (1702) –  Evert Bergman         (1963)  1-0
5. Hans de Vries    (1770) –  Gerard Rietveld       (1770)  ½-½
6. Aad Laan         (1823) –  B. Zwakman            (1654)  0-1
7. Gerard Groot     (1731) –  Arie Breidenbach      (1758)  1-0
8. Gerrit Roos      (1747) –  Remco Heite           (1913)  0-1 

Totaal: 5-3

 

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *