Als men uit de met 2½-5½ verloren bondswedstrijd van Caïssa 5 tegen het tweede van Opening’64 zou opmaken at er een groot krachtsverschil was tussen beide teams, dan is dat toch niet helemaal juist.

Neem bijvoorbeeld de partij van Willem van der Veen die bezig was met een vrijpion naar de overkant te brengen. Onderweg dacht hij nog een pionnetje te kunnen meepikken, wat hem een toren kostte en verlies van de partij. Of Kees Overboom die de hele partij gelijk opging met zijn tegenstander, maar in het eindspel tekortschoot. Of de partij van Anton Hommes die een stuk voorkwam, maar uiteindelijk met eeuwig schaak genoegen moest nemen.

Laat er geen misverstand over bestaan: Opening’64 2 heeft terecht gewonnen, alleen de cijfers vielen iets te groot uit.

De veteranen Rob ten Have en Frans Bouwman die meestal wel goed zijn voor een remise, lieten zich verrassen, waardoor de achterstand opeens erg groot werd.

Cees de Boorder werd met een blinde tegenstander geconfronteerd die allerlei apparatuur had meegenomen om zijn partij te kunnen spelen. Van tijd tot tijd riep hij luidop de door hem gewenste zet door de stille zaal, wat zeker niet bevorderlijk voor de concentratie van Cees geweest zal zijn. Maar Cees gaf na afloop ruiterlijk toe, dat zijn tegenstander goed had gespeeld en verdiend had gewonnen.

Lichtpuntjes bij al deze tegenslagen waren de partijen van eerstebordspeler Hans Schouwink en teamleider Gerrit van der Hoff. Beiden trokken vanuit de opening ten aanval en wisten het behaalde voordeel in winst om te zetten. Daardoor kreeg de uitslag toch nog een redelijk aanzien.