Caïssa heeft een rijke historie. Het is, opgericht op 15 januari 1922, de oudste schaakvereniging in West-Friesland. Langzamerhand nadert het 100-jarig bestaan en in de aanloop naar dat jubileum zal regelmatig op de website een aflevering uit de serie ‘Caïssa 1922’ verschijnen.
In 1986 gebeurt er op schaakgebied veel in West-Friesland. Anderhalf jaar eerder is de Schaakorganisatie West-Friesland opgericht en een van de activiteiten is het kampioenschap van de regio West-Friesland. De verenigingsprijs – een schaakbord – van het tweede evenement gaat naar Caïssa en de winnaars van de drie groepen zijn Eddy Schouten (het talent uit Blokker is bij Caïssa opgegroeid en vanwege zijn studie overgestapt naar het Amsterdamse US) en de Caïssa-leden Dennis Koek en Bas van den Berg.
Nog even terug naar de SWF. Aan de wieg staan Vincent Duin, Bert Meester, Jan Posch en Adri Rizzi die ook het bestuur vormen. Zij hebben goede ideeën om de schaaksport in West-Friesland omhoog te stuwen, maar vinden nauwelijks gehoor. Bert heeft met ingang van het seizoen 1986-1987 Caïssa verruild voor promotieklasser De Groene Zes, terwijl Jan zijn debuut in het eerste van Caïssa maakt. Beiden hebben regelmatig artikelen in het clubblad van Caïssa geschreven over de toekomst van het schaken bij de club en in de regio.
Er is al een individueel schaakkampioenschap van West-Friesland dat zijn oorsprong vindt in 1934. Caïssa’s kersverse clubkampioen Peter Holscher voegde dit voorjaar die titelstrijd aan zijn imposante prestatielijst toe. De opzet van dat kampioenschap houdt in dat alle West-Friese clubs twee leden kunnen afvaardigen. De SWF denkt aan een breder evenement. Er zijn immers verenigingen met meer dan twee sterke schakers, terwijl er West-Friese schakers zijn die buiten de regio achter het bord zitten.
Het lukt om in 1985 een goed kampioenschap van de regio West-Friesland van de grond te krijgen. Er wordt op zeven zaterdagen gespeeld in café-restaurant De Landbouw in Hoogkarspel en de opkomst is met vijftig deelnemers (inclusief zestien jeugdspelers en twee huisschakers) prima. In de hoofdklasse verzamelt Nico Hauwert de meeste punten en onderstreept zo het succes van de opzet. De Hoornse topper komt immers uit voor het Zaanse Het Witte Paard.
Er zouden in totaal vijf kampioenschappen worden gehouden, met die van 1986 als succesvolste. Liefst zestig man gaan de eerste twee zaterdagen naar De Landbouw en daarna naar Het Verenigingsgebouw, de speelzaal van Torenhoog. Het café-restaurant is immers verkocht en ondergaat een verbouwing.
Op die eerste zaterdag (18 oktober) in Het Verenigingsgebouw treft Niek Hauwert, vader van Nico, het niet. Hij neemt het in de derde ronde op tegen Bas van den Berg en dat wordt een lange zit. Na vijf uur schaken heeft Niek een toren meer, maar gaat de conditie een rol spelen. Door een blunder verliest hij zijn voorsprong en de partij. Het is die dag slecht weer, wat hem er niet van weerhoudt om op de fiets van Hoorn naar Hoogkarspel te rijden. In de storm moet hij ook terug om een week later zich weer met een blij gezicht te melden. Hij krijgt een halve revanche. Nico Doodeman staat nu gewonnen en is tevreden met remise.
Het gaat Bas van den Berg ondertussen voor de wind. Bas is nieuwbakken lid van Caïssa en wint in het kampioenschap van de regio West-Friesland zijn eerste vier partijen. Tjibbe Bijlsma (lid van Schada, uit Berkhout) roept hem een halt toe, maar verliest op zijn beurt in de zesde ronde van Niek Hauwert. Tjibbe had een half punt voorsprong en staat die nu weer achter. Met winst op Erik Klein (De Groene Zes) en Fred Sombogaard (Torenhoog) stelt Bas de eindzege in de tweede klasse veilig.
In de eerste klasse is het hele erepodium Caïssa gekleurd. Dennis Koek is de sterkste, Ron Deen uit Blokker wordt tweede, Jan van Kalken derde. En succesvolste hoofdklasser is Eddy Schouten. Niek Narings (Caïssa) legt verslag op de tweede, Ardjan Langedijk (De Groene Zes) op de derde plaats.
De SWF heeft niet alleen door het evenement een plaats in de West-Friese schaakhistorie verdiend. Van de vijf kampioenschappen is elk jaar een mooi toernooibulletin van meer dan zestig pagina’s op half A4-formaat gemaakt. En passant verschenen gelijktijdig ook seizoenbulletins.