Met 2 knappe overwinningen op zak was het belangrijk om ook de wedstrijd tegen het onberekenbare Bergen niet te licht op te vatten. Met debutant Bart Voorn en good-old Bert Spil als invallers voor Wouter en Michele was er van verzwakking zeker geen sprake.
Na onze flitsende start tegen KTV moest het eerste van Caïssa maar eens bewijzen dat het inderdaad mee kan draaien in de bovenste regionen. Het gepromoveerde Opening ‘64 uit St. Pancras was op papier nou niet een ploeg waar we echt bang voor moesten zijn qua rating maar dat zegt achter de borden vaak weinig. De wedstrijd begon wat later omdat enkele spelers waren verdwaald in het winkelcentrum ??! Of misschien wel een beetje bang?
Na 4 jaar teamcaptain te zijn geweest heeft Erik op verzoek deze taak over genomen. Het leek hem wel een uitdaging om te ervaren wat er al bij komt kijken om het e.e.a. te regelen rond een bondswedstrijd. Met een op 3 plaatsen veranderd team moest er al meteen aangetreden worden tegen het aloude KTV uit Enkhuizen. Met een week uitstel zou deze westfriese titanenstrijd op 8 oktober worden uitgevochten. Het vooruitzicht dat Carina (mijn favourite hostess/bardame) de gezelligheid in de Nieuwe Doelen zou bevorderen was extra motiverend. Echter op deze avond was ze op vakantie, maar dat mocht de pret niet drukken.
Vrijdag 8 oktober: ons eerst reist af naar Enkhuizen om de strijd met KTV 1 aan te gaan. In vergelijking met vorig jaar is het team op enkele plekken gewijzigd. De nieuwkomers zijn: Michele Montenegro, Johan Paul Hendriks en Marten Ploeger.
Ons laatste gevecht om klassebehoud in Aalsmeer zal bijgeschreven worden als een mooie herinnering aan een paar jaar terug, want waar een ieder van te voren bang voor was , is ook uitgekomen met dank aan ZSC/Saende 3. Continue reading
In onze voorlaatste bondswedstrijd tegen titelkandidaat Purmerend 2 moest het eerste team proberen om het slechte seizoen nog enigszins draaglijk te maken Continue reading
De tegenstander van Caïssa in de tweede ronde van het toernooi om de NHSB-beker is bekend. Attaqueer ging vrijdagavond met 0-4 onderuit tegen SV Aartswoud dat nu gastheer is voor het Hoornse viertal.
De vijfde ronde van de bond bracht Caïssa 2 een bezoek van de IJmuidense club Kijk Uit. Dat het een zware dobber zou gaan worden was van meet af aan duidelijk. Kijk Uit heeft tot nu toe alles gewonnen en gaat samen met de Waagtoren 3 uitmaken wie er promotieklasse gaat spelen. Ze horen er thuis: als je de ratings op de NHSB site bekijkt is hun zwakste rating hoger dan onze hoogste. Het resultaat was navenant: Een veel beter Kijk Uit won met 6½-1½.
Vrouwe Fortuna laat Caissa ook tegen Aalsmeer in de steek
Op verzoek van Aalsmeer werd onze uitwedstrijd omgezet in een thuisduel op 9 december , omdat er geen speelzaal op de geplande datum beschikbaar was en op zich was dat best prettig want om op vrijdag avond in de spits richting Schiphol te rijden is vaak geen pretje.
Ver van tevoren had ik op mijn manier iedereen proberen scherp te krijgen want het werd toch wel tijd om een resultaat te halen en om van die hatelijke 0 punten af te komen, met in het achterhoofd dat het wel de koploper was waar we tegen moesten.
Ton van Dijk had aangegeven zijn plaats af te staan vanwege zijn miserabele prestatie en dat gaf mij de gelegenheid om ons nieuwe lid Michel Montenegro aan bord 8 aan het werk te zien.
Ondanks de uitwedstrijd kwam Aalsmeer compleet op volle oorlogssterkte uit, waaronder 2 oud-clubgenoten uit mijn Tal periode nl. Willem Hensbergen en Dirk Goes.
De start was weinig hoopgevend omdat Michel zich wat al te passief opstelde met de zwarte stukken in een Siciliaanse opening, een pion verloor en niet veel later ondanks hevig tegenstribbelen ook de partij.
Aan bord 2 had Erik tegen Willem Hensbergen diens slappe openingbehandeling resoluut aangepakt en kwam op de koningsvleugel met een doorbraak. Zelfs een goed berekend stukoffer kon zijn aanvalslust niet stuiten en de winst werd dankbaar met trots binnen gehaald.
Ook Rolf laat de laatste maand weer mooie dingen zien en lijkt zijn slechte vorm achter zich te hebben gelaten. De ervaren tegenstander Piet Geertsema werd na een Pirc-opening het vuur na aan de schenen gelegd en hij kreeg nergens de kans om de partij een voor hem gunstige wending te geven. Even na de 40e zet was Rolf een punt rijker en hadden wij een 2-1 voorsprong.
Ook Fred Avis kwam volgens zijn informatie in een door hem voorbereide variant terecht, incasseerde een wat gedrongen stelling, maar bleef zijn materiële voorsprong goed verdedigen. Toen de materiaalvoorsprong met een stuk werd uitgebreid vond zijn opponent het welletjes. Met deze 3-1 voorsprong zou je zeggen dat de eerste winstpunten geboekt konden worden, maar dat pakte toch anders uit.
Wouter Strating had in Dirk Goes een geslepen vos als tegenstander. De kracht van Dirk is mij bekend nl. toeslaan op het moment dat je tegenstander in slaap is gesust. Ik kan daar uit ondervinding over mee praten en ook Wouter werd in de tijdnoodfase opgebracht.
Ons 4e bord Bert Spil moest de topscorer van Aalsmeer bestrijden. Het gambiet met de 2 pionnoffers zag er zeer dreigend uit en op beide vleugels werd de aanval gelanceerd. Het telkens heen en weer spelen van de zwarte dame gaf aan dat er overal op het bord gaatjes moesten worden gedicht. Geen prettige manier om schaak te spelen in mijn ogen, maar Bert lukt dit toch wonderwel, maar na de tijdcontrole ging er toch wat verloren en moest hij de nederlaag voor lief nemen.
De 2 resterende partijen gaven nog geen uitsluitsel over een mogelijke eindstand, want evenals bij Ton als bij ondergetekende kon het nog alle kanten op. Hoewel remise bij Ton het meest logisch leek had ik in een kansrijk toren/paardeindspel net een pion veroverd, maar dat had zoveel tijd gekost dat ik op intuïtie de zaak moest proberen te forceren. Toen Ton eigenlijk zijn remise in een nederlaag zag worden omgezet had ik te weinig over om te winnen en ging in het belang van het team tot overmaat van ramp ook nog door de vlag.
Deze 5-3 nederlaag lijkt wel een langdurig abonnement op deze uitslag en geeft nog maar een sprankje hoop om op eigen kracht een plaats in de eerste klasse te behouden.
Gelukkig is de volgende bondswedstrijd pas op 9 februari in Haarlem tegen HWP 3 en zullen de meeste van ons toch wel willen laten zien in de 1e klasse thuis te horen. Zelf speel ik mijn partij een week eerder ivm mijn deelname in Dresden aan het Europees Teamkampioenschap voor Senioren.
1.Rik Konst (1947) – Peter Holscher (2003) 1-0
2.Willem Hensbergen (1993) – Erik v.Tooren (2044) 0-1
3.Vincent Jongkind (1877) – Ton Wessels (1927) 1-0
4.Joran Donkers (1948) – Bert Spil (1897) 1-0
5.E.J.Bosman (1860) – Fred Avis (1819) 0-1
6.Dirk Goes (1968) – Wouter Strating (1882) 1-0
7.Piet Geertsema (1854) – Rolf de Brouwer (1802) 0-1
8.E.Korenwinder (1936) – Michel Montenegro (1903) 1-0
Totaal: Aalsmeer – Caïssa 5-3
De euforie van 1½ jaar geleden na het kampioenschap in de eerste klasse is zo langzaam aan omgeslagen in een soort berusting dat er wellicht een vloek rust op het behalen van een goed resultaat in een bondswedstrijd. Continue reading